Okumaya, öğrenmeye meraklı bir kral, ülkesindeki tüm bilginleri sarayına çağırdı ve onlardan tüm insanlık tarihini araştırarak yaşamın anlamını bulmalarını istedi. Bilginler otuz yıl çalışıp altı bin tane kalın ciltli kitap yazdıktan sonra kralın karşısına çıktılar.

- Emrinizi yerine getirdik, işte buyurun yazdıklarımız, dediler. Kral,

- Otuz yıl geçti, altı bin kitabı okuyacak zamanım kalmadı, şunu biraz kısaltın, dedi.

Bilginler gittiler, on yıl çalışıp, iki bin kitapla döndüler.

Kral bu arada iyice yaşlanmıştı ve bilginlerin kitaplarına bakıp:

- İki bin kitabı da okuyamam, daha da kısaltın, dedi.

Bilginler gittiler, iki bin cildi bin cilde indirdiler. Ama kral iyice yaşlanmış, beli bükülmüştü. Bembeyaz sakalı ve titrek sesiyle:

- Bin cilt de fazla, zamanım iyice azaldı. Gidin biraz daha kısaltın.

Bilginler bir yıl sonra tek bir cilt kitapla geri döndüklerinde kral artık yatalaktı. O koca cildi okumayı da gözüne kestiremedi. Son bir istekte bulundu:

- çok uğraşıp yoruldunuz ama benim de hiç zamanım kalmadı. Bunca çalışmadan çıkardığınız sonucu biri bana bir cümleyle özetlesin de gözüm açık gitmeyeyim, dedi.

Bilginlerin en bilgini kralın kulağına eğildi ve,

-İnsanlar tarih boyunca doğdular, çektiler ve öldüler.