Elazığ’da Eskişehirspor kale önünde yaşanan pozisyon yığınına korkudan gözlerimi kapattım. Ama gerçeklere kapatmadım.

Ve Yaklaşık 2 Bin kilometre yol giden taraftarın sevdasına baktım. Onların gösterdiği duruş, hiç bir zaman bu şehirde kulübü yöneteneler tarafından inanın anlaşılamadı. Zaten anlaşılmış olsaydı, Eskişehirspor’un büyüklüğünün sadece şampiyonluklarla alakalı olmadığını anlarlardı.

Diyeceksiniz ki; ne diyorsun be adam!

Hiç kendi kendime yazıyorum…

Son zamanlarda kulüpte yaşananlardan rahatsız olanlar belki okur ve derdimi anlar diye…

***

Alpay özalan’dan sonra Mustafa Denizli’nin de bu takımın başına nasıl geldiğini bildiğim için.

Nisan ayında şampiyon olmasını beklediğim kaliteli bir takımın, Manisa’nın ardından Elazığ karşısındaki içler acısı haline baktım. "Şampiyonluk yolunda bir puan kazandık" diyerek kendini avutanlarla Eskişehirspor’un neler kaybedeceğini ise sorgulamayı bıraktım.

Gerçekler talihin önüne geçtiğinde…

Arkada kalanları kim toplayacak?

Onu da siyasete kurban olanlara bıraktım.

***

Sporun artık siyasi bir duruşu ve ayaklarına halı serenleri varken.

Bu anlamda bazılarının genlerinde dolaşan adamlığı çamaşır ipliğine astım.

Eskişehirspor adına tarihin en zorlu sezonunu yaşanıyor. İşte tamda bu noktada bu sezonun tarifini her dönemde taraftarın duygularını yağmalayan ve hisli sezon sonu mektuplarında mazeretleri daha şimdiden hazır olan yöneticilere bıraktım.

Eskişehirspor’un menfaatleri için şuanda sessiz kalanların asaletini ise zamanı geldiğinde herkesin anlayacağı bir yere not attım.

***

Böylesine kalitesiz bir ortamda bir Süper Lig sevdasıdır gidiyor ya!

Ayağa düşmüş bazı değerleri o ligin vereceğini sanmak, en büyük yanılgıdır!

Bu kulüp daha çok değil, yakın zamanda Avrupa kupasında dahi tur aramadı mı?

Peki; kulüp olarak oraya hazır mıydı?

Sonra ne oldu?

***

Şuanda şampiyonluğu istiyoruz.

Evet, hem de hepimiz!

Ama başarının gelmesi adına kulübü sağlam temellere oturtup, sağlıklı bir ortam yarattık mı?

İyi kadro kurmak mutlaka maharettir. Ama asıl maharet o kadroyu şampiyonluğa ulaştırmaktır. Her geçen gün takımda gücü ve etkisi azalan bir yönetimin çıkış kapısı sadece siyasi beklenti midir?

Bunun cevabını da size bıraktım.

***

İşte bu yüzden böyle bir ortamdan nasiplenerek kulüpte görev almak adına kırk taklalar atanların avladıkları değerlere tepki göstermeyi de bıraktım.

Bu kişileri övmek adına sosyal medyada ki sözde yapılanmaya sadece tebessüm attım

Televizyon ekranlarında açılan kanalizasyon deliğinden, kulübün içine sızanları da bir kenara yazdım.

Bundan sonra Eskişehirspor yorumculuğunu ve yazarlığı geleceğe yatırım yapan antrenör ve futbolcu eskilerine bıraktım.

***

Şimdi çaresizliği bir kolye niyetine Mustafa Denizli’nin boynuna taktık.

Bu gururu da geçmişte Alpay özalan’ı alkışlayanlara, şimdi ise Mustafa Denizli’ye sırnaşanlara bıraktım.  

***

Herkes kendinde olmayanı başkasında ararken...

Ve ne yazık ki, birçok kimse gerçek Eskişehirspor menfaatlerinin peşinde değilken.

Eskişehirspor’da ki son durumu "Gerçek Eskişehirspor sevdalısı futbol toplumuna" bıraktım…

Elazığ’da izlediğimiz takımın şampiyon olabilme ihtimaliyle birlikte…

Gerçek; aranmaya ihtiyaç duyulmayacak kadar nettir.

Ve şampiyonluk yolunda bazı gerçeklere göre ilerlemek, günlük sonuçlardan daha değerlidir.

::::::::::::::::