Eskişehirspor’da işler fena halde ters gidiyor. Elazığ maçı, ilk yarıdaki Bolu ve Adana maçlarını da sayarsak üst üste kaybedilen dördüncü maç oldu. Pazar günü gazetemizde atılan başlık içinde bulunduğumuz durumu çok güzel anlatıyordu. “Doluya koysan olmuyor, boşa koysan dolmuyor.” öyle bir hale geldik ki, gel de işin içinden çık.

Bir kere oynanan futbol umut vermiyor, futbolcular sahada dirençsiz ve isteksizler, rakibe kolayca teslim oluyorlar. İsyan eden yok, tepki gösteren bile yok. Elazığ’da uzatma dakikalarında çok net bir penaltı pozisyonu var. Buna bile havaya kalkan birkaç el dışında itiraz eden futbolcumuz olmadı. Herkes yenilgiyi kabullenmiş bir haldeydi. öyle ki bir kişi eksik kalan rakibe baskı bile kuramadık. Evet, Yücel Hocanın da dediği gibi kaçan goller var ama son vuruşlara bakınca futbolcuların kafalarının başka yerlerde olduğunu söylemek mümkün. Ne oldu da bu duruma geldik benim aklım almıyor. Yücel Hoca farklı arayışlara girdi olmadı, maç içinde futbolcuların yerleri ile dama taşı gibi oynadı ama yine olmadı. Tepe taklak olduk, paraşütsüz düşüşe geçtik.

Halil Başkan’a, Yücel Hoca’ya, Sportif Direktörümüze bakarsak endişe edecek bir şey yok, her şey yolunda ve kontrol altında. Pazartesi günü 90+3 programına katılan Sportif Direktörümüz İzzet Erdoğan oldukça iddialı açıklamalar yaptı. Ona göre kısa sürede toparlanıp, kötü gidişe son vereceğiz. Hatta kendisi matematiksel şansımız bitmediği sürece play off umudunu koruduğunu belirtti. Hâlbuki düşme hattının sadece 1 puan üzerindeyiz ve her geçen hafta üstümüzde yer alan takımlarla aramız açılıyor. Bu hafta Denizli maçını kaybedersek vay halimize… Denizli geçen seneden belalımız. Hem içerde, hem dışarda kaybetmiş, süper lig yolunda en büyük hasarı onlardan almıştık. Bize ters gelen bir oyun anlayışları var. Bu sezonda ilk maçta saçma sapan goller yiyip berabere kalmıştık. Geçen seneki kadrolarını birkaç futbolcu dışında aynen korudular. Horozların bize karşı nasıl oynayacağı belli, göz göre bir kez daha aynı hataları yapmak artık aptallık olur.

Bazı maçlar vardır ki, kazanamasan da, kaybetmemen gerekir. Denizli maçı işte öyle bir maç… Elbette bu maç ligdeki kaderimizi belirleyecek ölüm kalım maçı değil. Ligin bitimine uzun bir zaman var. Ancak bazı futbolcuların vurdumduymaz tavırları, isteksizlikleri taraftarın canına tak ettirdi. Büyük düşüş içinde olan futbolcular var. Sahada hiçbir şey vermeden dolaşan bu futbolculara ısrarlı bir şekilde forma verilmesi tepki çekiyor. Onları gördükçe Furgan, Fıratcan, Bedirhan,  Mehmet, Halil İbrahim, Talha gibi gençlerimizin kenarda beklemesi bana büyük haksızlık gibi geliyor. Denizli maçı herkesin aklını başına toplaması için son fırsat. Kimsenin Eskişehirspor taraftarına bu kadar acı çektirmeye hakkı yok.