7-Ahmet URFALI (DOLUNAY)

7-Ahmet URFALI (DOLUNAY)

POSOFLU ÂŞIK ZÜLALİ EMİRDAĞ'DA

 1873-1956 yılları arasında yaşayan Posoflu Âşık Zülali, İstanbul’da medrese tahsili gördü. Türkçe ve din bilgisi öğretmenliği yaptı. Hayatı boyunca Türkçü ve Turancı düşüncelerin savunucusu oldu.


   Posof ilçesinin Âşıkzülali (Suskap) köyünde doğan  Ozan Zülali, Eskişehir –çifteler’de  Hakk’ın rahmetine kavuştu. Mezarı çifteler ilçesindedir.


1911’de ailesiyle birlikte âşıklık geleneğinin temel öğelerinden olan ‘’gurbete çıkmak’’ olgusuna uygun olarak memleketinden ayrılarak yollara düştü. Bunu şiirlerinde de ifade etti:


 ‘’Der Zülali çünkü vaciptir hicret


Takdir-i  Hüdâ’ya  olunmaz minnet


Yarân yoldaş olun Hakk’a emanet


Bizler gider olduk vatanımızdan ‘’


Posoflu Âşık Zülali, Afyon’a gelmeyi bir zorunluluk olarak gördü:


‘’Ayrı düştüm gülşenimden gülümden


Söğüdün dalında ötmeliyim ben


Allah’ı sevenler etmen yolumdan


Tezden Afyon’a gitmeliyim ben’’


  Ozan’ın memleketinden ayrılması  ‘’feryâde, figâne düşmesine’’ sebep oldu:


‘’Ayrılık bâdesi kâr etti cana


Serseri gezdirir peymâne bizi


Esti kısmet yeli, attı bir yana


Düşürdü feryâde, figâne bizi’’


           Posoflu Âşık Zülali, Emirdağ Ziraat Memuru olan  oğlu Osman Kökten tarafından  yörede ‘’Millet Bahçesi’’ denilen fidanlığa koruma görevlisi yapılır. Bu görev, 1939-1940 yıllarında devam eder. 


  Âşık Zülali, 11 dörtlükten oluşan Emirdağ Fidanlığı şiirinde adı geçen yerin bakımsızlık ve ilgisizlikten dolayı  bozulan durumuna üzülerek Emirdağ Ziraat Memuru oğlu  Osman Kökten ile hasbihal eder. Şiirin son dörtlüğü şöyle bitmektedir:


‘’ Der Zülali gel bu bağı görelim


Kitabın aç, oku fenne girelim


Fidanlığa taze hayat verelim


Gülünç olmayalım ağyara oğul’’


  Emirdağ yöresinde ‘’Millet Bahçesi’’olarak adlandırılan fidanlık türkülere de konu edilmiştir. Emirdağlı Halk Ozanı Fakı Edeer’in Nuri Demir (Seyrekbasan)’den derlediği


 ‘’Millet bahçesi de  ne aman bağlık


 Yâr bana islemiş bergüzar yağlık


Eğer Allah bana verirse sağlık


 Ben seni kötüye  yâr mi ederim’’


   Türk Halk Edebiyatının güçlü ozanı Zülali’nin kısa bir sürede Emirdağ’da yaşaması ve Emirdağ üzerine şiir yazması, bizce önemli bir edebi olaydır. Allah rahmet eylesin.


 


Hakk’a Yalvar


 


Namert kapısında bent etme özün


Semayı direksiz kurana yalvar


Anın katresinden olur bin rahmet


Cana ceset-i ruh verene yalvar


 


Bülbül isen bahçesinde güle düş


Geçme namert kapısından sele düş


İnsan isen bir hakikat yola düş


Marifet kervanın sürene yalvar


 


Ya Rab bizi muhtaç etme namerde


Mabeyline çekmiş yetmiş bin perde


Yedi kat semada yedi kat yerde


Her ne ki var biri görene yalvar


 


 


Zülali`nin derdine derman ilişmez


Zerrece bir fenden imkan gelişmez


Kuldan kula lütfu ihsan erişmez


Dem be dem şeritsiz durana yalvar


 


 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
7-Ahmet URFALI (DOLUNAY) Arşivi