Sevgili Peygamberimizin (a.s) eşi Hz.Aişe (r.ah.) Efendimizin şöyle buyurduğunu anlatıyor: “Her kim kız çocuklar yüzünden bir sıkıntıya uğrar da onlara iyi bakarsa çocuklar onu cehennem ateşinden koruyan bir siper olurlar” (Buhari, zekat 10, Müslim, Birr 147, Tirmizi Birr 13, Müsned 4/33)
Anne şefkati: Efendimizin bu gönül okşayan yürek ferahlatan sözleri söylemesine sebep olan hadiseden kısaca bahsedelim. Hz.Aişe annemiz birgün evinde otururken iki kız çocuğunu sırtına almış yoksul bir kadıncağız çıka gelir. Hz.Aişe validemizden yiyecek bir şeyler ister. O da evde bulunan üç hurmacığı kadına verir. Kadıncağız hurmanın ikisini çocuklarına uzatır, diğerinide kendi ağzına götürürken çocuklar o hurmayı da isterler. Yoksul anne hurmayı hiç tatmadan kendi nasibinide yavrularına paylaştırır.
Hz.Aişe (r.ah) bu şefkatli annenin fedakarlığına hayran kalır ve  Rasülü Ekrem Efendimizin (a.s) eve gelir gelmiz bu olayı anlatır. İşte o zaman Hz.Peygamberimiz (a.s) yukarıdaki Hadisi Şerifi söyler. Hadisin diğer bir rivayetine göre Efendimiz;
“İşte bu yüzden Allah Teala o kadına mutlaka cenneti vermiştir” buyurur.
Diri diri gömmek: Günümüzde bile soğukluğunu hissettiren bir cahiliye adeti vardır. Kız çocuklarını horlamak. Bu nasıl olsa gidecek diye onu aşağı görmek erkek çocuklardan ayırmak. Rasülü Ekrem Efendimiz buyuruyor ki; “Hz.Allah (c.c) çocuklar arasında eşit davranmayı emretmeseydi ben kız çocuklarını tercih ederdim”
İslamdan önce çöl bedevileri hanımlarının kız evladı dünyaya getirmesini büyük bir felaket sayarlardı. Kız çocuklarının ileride kötü yollara düşebileceği zannıyle kız çocuğunun dünyaya geldiğini duyunca Kur’an-ı Kerimin tasvir ettiği gibi “Yüzleri kararır, hiddetlerinden köpürürler, kendilerine verilen bu kötü haber yüzünden halktan gizlenmeye çalışırlardı. Daha sonrada acaba bu kızı herkesten utanarak büyütüp beslesem mi? Yoksa toprağa gömüp ondan kurtulsam mı? diye düşünüp bir karara varmaya çalışırlardı.” (Nahl Suresi, Ayetler 58-59, sh:272)
Kızını diri diri toprağa gömmeye karar verince de o masum yavruyu alıp çöle götürürler elleriyle kazdıkları bir çukura iterler, üstünede yığın yığın kumlar atıp  ellerini kollarını sallayarak evlerine dönerlerdi. Şükürler olsun İslamiyet geldi de bu adeti kaldırdı.
Bir vahşet örneği: Bir sahabi Rasülüllaha gelerek şöyle anlattı; “Ya Rasulüllah! Biz islamdan önce kız çocuklarımızı diri diri toprağa gömerdik. Benimde bir kız çocuğum vardı. Annesine bunu giydir dayısına götüreceğim”, dedim. (Kadın bunun ne demek olduğunu bildi ama itiraz etmeye hakkı yoktu) Hanımım dediğimi yaptı. çocuk hakikaten dayısına gideceğini zannederek cıvıl cıvıl koşuyordu. Elinden tutup önceden kazdığım bir kuyunun yanına getirdim. Ona kuyuya bakmasını söyledim. O tam kuyuya bakayım derken sırtına bir tekme vurdum ve onu kuyuya yuvarladım. Fakat o her nasılsa eliyle kuyunun ağzına tutundu bir taraftan çırpınıyor diğer taraftan da babacağım üzerin tozlandı deyip elbisemi silmeye çalışıyordu. Buna rağmen bir tekme daha vurdum ve onu diri diri toprağa gömdüm.”
Bunu anlatırken Allah Rasülü ve yanındakiler hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı. İçlerinden biri “Be adam! Rasulullahı hüzüne boğdun! diye bağırdı. Efendimiz acı olayı bir defa daha anlattırdı. Ve siz islamdan önce böyleydiniz. Şimdi islamın kazandırdığı yüce meziyetleri bilir, Hz.Allah’a şükredin,buyurdu. (Darimi Mukaddime 1)
Evlatlarını öldüren bu zalimler bunun cezasını elbette çekeceklerdir. Yüce Rabbimiz Tekvir Suresi’nin 7-8-9’ncu ayetlerinde buyuruyor ki; (Ahirette Ruhlar bedenlerle birleştirildiğinde” “Diri diri toprağa gömülen kıza hangi günah sebebiyle öldürüldüğü sorulduğunda” (Tekvir Suresi Ayetler 7-8-9, Sh:585) verecekleri cevaplardan sonra katiller cezalarını çekeceklerdir.
Nasıl bir sıkıntı: Hadis-i Şerifteki “Kız çocukları yüzünden sıkıntıya uğraman” ifadesinin nasıl anlaşılabileceği üzerinde düşünelim; Kızlar için iki şekilde sıkıntıya düşürebilir.
1-Fazla sayıda kız çocuğunun bulunması kızların himayesi yetiştirilmesi, evlendirilmesi ailelerin maddi ve manevi sorumluluklarını artırabilir. Dar bütçelerini zorlayabilir.
2-  Kız çocukları yüzünden sıkıntıya uğramak demek, bu yavruların birinde veya birkaçında maddi veya ruhi bir hastalığın bulunması manasına gelebilir. O takdirde bu çocukların bakımı tedavisi korunup gözetilmesi birçok sıkıntı doğurabilir. Bu hali bir cilve-i rabbani, bir ilahi imtihan olarak kabul edip bu sıkıntılara sabredip göğüs geren insanlar cehennem azabından emin olurlar.
Merhamet ne büyük ne ulvi bir duygu ya Rabbi...
Evladları yüzünden sıkıntıya düşen ana-babalara sabır ver, yardım eyle Ya Rabbi...
Haftaya İyilik ve Kötülükte öncüler konusunu işleyeceğiz.