Yine kahvemi içerken aklıma 100 puanlık bir soru geldi. Bir kaç gün öncesi sosyal medyadan anket açtım ve dostlarıma sordum:

“ Aşkta gurur olur mu? “

‘Seviyorsan, aşkından geberiyorsan, hipnotize olmuş gibi geziyorsan, onsuz nefes alamıyorsan, aşkta gurur murur olmaz’ diyenlerimiz var tabi. Ama bana sorarsanız aşkta gurur olmalı. Neden biliyor musunuz? Aşkı gururdan üstün tuttuğunuzda küçülmeye başlıyorsunuz. Birçok kez gururumdan üstün tuttum; sadece ben de değil birçok tanıdığım… Aşkından öldüğü adam için gururunu hiçe sayıp defalarca koşanlar oldu sevdiğine. Ama sonra ‘seviyor’ denilmedi, gurursuz denildi.

Tabi her şeyde de gurur yapın demiyorum. Ceviz kabuğunu doldurmayacak sebeplere de gurur yapın diye savunmuyorum.’ İlk o arasın, ilk o sevdiğini söylesin, her kavgada ben üstün olayım o özür dilesin’ gibi gereksiz gurura da kapılmayın.

Bazı şeylerde, bazı anlarda; olması gerektiği yerlerde gururlu olun diyorum ben. Dönülmeyecek bir noktada olduğunuzu görüyorsanız, hatta bazen sevmenin de yeterli olmadığı anlar vardır ya işte o anlarda gururlu bir şekilde dönün gidin diyorum.

İşte bu yüzden diyorum ki; "Aşkta gurur olur. Hem de bangır bangır." Hatta aşk dediğin gururlu olur. En azından olmalı.

Size bir sır vereyim mi? Kadına her şeyi yapın ama gururunu kırmayın. Çünkü biz kadınlar anaçlığımızdan kaynaklı her hatalara göz yumabilir, affedilecek tüm hataları affedebiliriz ama gururumuza dokunan her şeyde dururuz, kırılırız. Ve bazen bunun hiçbir zaman dönüşü olmayabilir.

Zaten kırıldıktan sonra kalsan da kalamıyorsun. Gururun sesleniyor sana hep rahatsız edici bir şekilde. ‘ Bunu da mı sineye çekeceksin?’

Çekmeyeceğiz. Seviyoruz diye her şeyi sineye çekeceğimizi zannetmiyordunuz değil mi?

Şimdi bunları yazınca aklıma Ayna grubunun bir şarkısı geldi; ‘severek ayrılanlar’

Yeri gelmişken bu parçayı da tüm okuyucularımıza armağan edelim o zaman.

Gururlu gidişlere gelsin.

Sevgilerle..