Eskişehir’ de, Sanayinin gelişmesi için, yapılması gerekenleri ve sanayicilerin beklentileri ile ilgili olarak, “Eskişehir Sanayisi 2023 Vizyon Programı, Sorunlar / çözümler / Projeksiyon” başlıklı rapor hazırlanmıştı.

           Rapor,  Eskişehir Sanayisinin, ihtiyaçlarının tespiti yanında, Eskişehir Sanayi Odasının vereceği hizmetler, reel projelere, temel teşkil ve rehberlik etmesi amacıyla hazırlanmıştı.

             Rapor hazılanırken, bakanlıklar, çatı kuruluşlar, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile valilik, milletvekilleri, belediyeler, BEBKA, KOSGEB, İŞKUR, STK’lar ve üniversitelerle görüşmeler yaparak, onlarında şehre, ilişkin verileri ve bakış açıları da dikkate alınmıştı. 

           Ayrıca  raporun, hazırlı aşamasında, ESO üyeleri ile, yapılan yüz yüze görüşmelerle de onlardan beklentilerini, önerilerini ve sıkıntılarına yönelik bilgiler de  topladı.. 

              Raporda, yer alan ESO ile ilgili hedef ve gelişmeler, umut vericiydi. çünkü yıllardır genelliklede, sanayideki gelişmlere ve sorunlara, siyasi iktidarın, “ekonomik strateji” ve “ Sabit Kur” politikaları,  neden olarak gösterilmişti.

              Oysa Eskişehir, sanayisinin, durgunluk yaşaması ve zor durumda olmasının neden/nedenleri,  siyasi iktidarın, ekonomik politikalarından ziyade, OSB’nin, bünyesindeki yapısal sorunlardan kaynaklanmaktaydı.

               ESO, yıllardaı, Organize Sanayi Bölgesi’ ne, yatırım yapacak yatırımcılara, rehberlik edecek, bir  “MASTER” planı sunamadığı gibi, yanlış yatırımlara da rehberlik yapmadı. Yıllardır, çok az miktarda özkaynakla başlatılan ve tamamen kredilerle tamamlanan yatırımlar, üretim döneminde, çok ciddi işletme sermayesi, ihtiyacı ile karşı karşıya kaldılar.

                 OSB’ deki yatırımların, büyük çoğunluğunda, uzman görüşüne önem verilmemiş, Proje, grubu oluşturulup, yatımların kârlılığı konusunda, tartışmalar yapılmamıştır. OSB’ de, kurumsallaşma ve ekip yönetimine, profesyonel yöneticiye, gerektiği kadar, yer ve önem de verilmemiştir.

               İşletmeler, sahip yöneticilik felsefesi hakim olmuştur. Bu alanda, ESO’ nun, rehberlik yapmaması, ulusal ve global pazarlarda, lobi oluşturamaması ve benzer onlarca yanlışlık ise durgunluğa, daha da ivme kazandırmıştı.

              Kentin üretimden çok, tüketime önem vermesi, süper marketlerdeki yanlış strateji,  Eskişehir’ i, üreten değil, tüken kent haline getirmişti.

                Hâlbuki çağımızda, üretimle ilgili geleceğe yönelik, çok önemli gelişmeler var.   özellikle de sanayi ötesi toplumlarda, yani bilgi toplumlarında, çok kısa süreli üretimler söz konusu olacaktır. Kitle üretim ve tüketim ortadan kalkacak, üretimler, kişiye yönelik olacaktır. Esnek talebe, ancak esnek, arz talep, cevap verebilecektir.

             Eskişehir,  OSB de durgunluk, 1960’dan sonra başladı. Yatırımlar durdu, Un ve toprak sanayinde, bir gerileme söz konusu oldu. Gerçi Rahmetli Mümtaz Zeytinoğlu’ nun, ESO Başkanlığı yaptığı dönemde, sanayide bir aşama kaydedildi. Hata Eskişehir, “Orta ve İç Anadolu Bölgesi’nin Ticaret Merkezi “ olarak düşünüldü.

                Eskişehir,  bu gelişmelere rağmen,  bu dönemde, tespit edilen hedefler ve alınan kararlar sürekli, kalıcı ve sonuç alıcı bir şekilde, Rahmetli Zeytinoğlu’ dan, sonra gelen ESO  yönetimleri tarafından, hayata geçirilemedi. Bu nedenle de sanayi ve ekonomide istenen ve kendisinden beklenen, atılımı yapamadı. Yapısal sorunlar ise tuzu biberi oldu.

                Oysa Eskişehir, 21. yüzyılda,  ulusal ve global pazarlarda, rekabet edebilmesi için, üretim ve tüketim felsefesinde, ciddi değişimler yapmak, esnek arz ve talep, en önemlisi de kişiye özel üretimi de ön plana çıkarmak zorundaydı.

                Eskişehir, dünyadaki ekonomi ve sanayi alanlardaki gelişim ve değişimleri bünyesine taşıma yanında, teknoloji üretmek ve transfer etmek zorundadır. En önemlisi de işletmelerdeki yapısal sorunları, ivedilikle çözmesi gerekir. çünkü, Eskişehir ekonomi ve sanayisinin, ulusal ve global pazarlarda, rekabet şansı, bu sorunların çözümüne bağlıdır.                

               Yıllardır yazılarımızda, “öncelikle mevcut işletmeler arasında, “küme”,  “sektörel” veya “çatı” şirketleri oluşturulmalı, ”AR-Ge” çalışmaları ivme kazanmalı, pazar arayışı sürdürülmeli, işletmelerdeki yapısal sorunların çözümü için de ESO ve OSB tarafından, eğitim çalışmaları başlatılmalıdır. üniversite ve sanayi işbirliği mutlaka sağlanmalı, hatta kurumsallaştırılmalıdır.” demiştik.

             Ve nihayet!

             Eskişehir sanayisi,  Sayın KESİKBAŞ ve ekibi ile birlikte, Cumhuriyetin, İlk yıllarındaki heyacanı da yakaladı.  Eskişehir’ i, ülke ve global pazarlara, layık sanayi kenti yapmak ve “Geleceğin Sanayi Kenti”ni, kurmak için, ekibi ile birlikte, ciddi gayret ve caba gösteriliyor.

             ESO Başkanı, Sayın KESİKBAŞ ve ekibinin, görev alması ile birlikte. Eskişehir sanayisindaki gelişmelere, ulusal ve global perspektiften bakılıyor.  Kentin sanayileşmedeki serüveninin, dünü, bugünü ve geleceği, iyi idrak ediliyor,  bu idrak ışığında, kararlı adımlar atılıyor,

            Sayın KESİKBAŞ ve ekibi, Eskişehir Sanayisi 2023 Vizyon Programı Sorunlar / çözümler / Projeksiyon” başlıklı raporu,  daha da geliştirilerek, Eskişehir sanayisini, Ukusal ve global pazarlarda söz sahibi yapacaklardır.

            Elbette Eskişehir olarak, fedakârlığı, ESO ve OSB’de, yer alan işletmelerden beklemek de yeterli değildir. İldeki tüm kurum/kuruluşlar, özelliklede eğitim kurumları ve üniversitelerimiz, üretim alandaki sorumluluklarını, eksiksiz yerine getirmeli, dünyadaki gelişim ve değişimleri de takip ederek, hem sanayimize, hem de bünyelerine taşımalıdır.         

.