KİM BİLİR?

 


 


öyle olaylar yaşanıyor ki…


‘Şaşırma’ duygumuzu kaybediyoruz her geçen gün…


Duyarsızlaşıyoruz.


Hissetmiyoruz.


İlk günkü kadar ‘acı’ vermiyor.


Kent Ormanında yaşanan cinayetle sarsıldı bu kez şehrimiz…


Bu cinayeti diğerlerinden ayıran zanlının kadın olmasıydı.


Eski nişanlısını ‘nişanı attığı’ gerekçesiyle vahşice katletti.


Ormanlık bir alanda…


Akıl alıyor mu?


Asla!


Bildiğim tek şey şiddetin bir virüs gibi hızla yayıldığı…


Kadın, erkek, çoluk, çocuk demeden…


Peki, neden yaşanıyor bu tür olaylar hiç düşündünüz mü?


Neden her sabah böyle acı bir haberle uyanıyoruz?


Sabır duygumuzu yitirdik…


Tahammülümüz kalmadı.


Sevgi desen çoktandır kalpler de yer bulamıyor.


Kin bütün vücudu esir aldı…


Umutsuzluk en görünür duygu oldu.


Mantıklı düşünemiyor hiç kimse…


Olumsuzluklarla besleniyorsa bir insan…


Hayatında ‘olumlu’ bir dünya yaratabilir mi?


Söyledim, söylüyorum, söyleyeceğim…


‘Pozitif’ bir beyin şart…


Bir kişi deyip geçmeyin…


Ben yanı başımdakinin enerjisiyle iyileşebilirsem…


Gün gelir binlerin iyileşmesine vesile olurum.


Kim bilir?


************************************************************


İLK GüNKü KADAR ACI VERMİYOR 


Eskisi kadar yormuyor hayat…


Eskisi kadar zorlamıyor.


İlk günkü kadar acı vermiyor kederler… 


Neden mi?


Eskiyen her şey…


Yeniye götürüyor.


Eskiyince anladım.


Yenilenince anladım.


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Özge Zaim Arşivi