Eskişehir Barosu kadın cinayetlerindeki korkunç tabloyu açıkladı
Eskişehir Barosu Kadın Hakları Komisyonu Başkanı Funda Güney Kökçınar Eskişehir Barosu hizmet binasında Kadın Hakları Komisyonu üyeleri ile birlikte kadın cinayetlerine dikkat çekmek amacıyla açıklamalarda bulundu.
Eskişehir Barosu Kadın Hakları Komisyonu olarak, son zamanlarda kadınlara yönelik şiddetin korkunç boyutlara ulaştığını büyük bir endişe ve öfkeyle gözlemlediklerini aktaran Kökçınar, Geçtiğimiz günlerde 22 yaşındaki üniversite öğrencisi Ayşe Tokyaz, eski polis memuru olan Cemil Koç tarafından vahşice ve planlı bir şekilde öldürüldüğünü hatırlattı.
Kökçınar, “Daha önce de bu şahıs defalarca kez Ayşe’yi darp etti. Eve hapsetti, Ayşe’nin kardeşi defalarca kez şikâyette bulundu. Şikâyetler dikkate alınmadı. Her geçen gün daha da dehşet verici detaylarını öğrendiğimiz cinayetlerin arkası gelmemeye başladı. Yine nisan ayında 30 yaşındaki Deniz Oktay, ailesinin kayıp ihbarıyla beraber başlatılan soruşturma sonucunda yakılmış bir halde ölü bulundu. Son olarak geçtiğimiz hafta, 16 Temmuz’da Eskişehir’de Afganistan uyruklu 29 yaşındaki dört çocuk annesi Shabana Solaiman Khil, sevgilisi tarafından boğazı bıçakla kesilerek öldürüldü; vahşet anında engelli çocuğu da evdeydi. Dosyanın detaylarında kadına şiddet uygulandığı da görülüyor. Ne yazık ki her geçen gün, kadına yönelik şiddetin dehşet verici boyutlara arttığını görmekteyiz. Kadınların her geçen gün artan bir şekilde şiddete maruz kaldığını, pek çok kadının bu şiddet sonucunda hayatını kaybettiğini gözlemliyoruz. Failler, yeterli ve engelleyici caydırıcı cezalar almadığı sürece bu suçlar tekrar edilecek; kadınların kendi yaşamlarını savunma hakkı ve bu konuda mücadele iradesi görmezden gelinmeye devam edecektir. Kadına yönelik her türlü ayrımcılık ve şiddete maruz kalan mağdurların bireysel mücadelesi yanında kamusal alanın bir ayağını oluşturan Baroların ve Barolar Birliği’nin Kadın Hakları Komisyonları, bir hak mücadelesinin yanında yer alıp, iddia makamını güçlendirme, somut gerçeği ortaya çıkarmaları için davaya katılması zorunluluk arz etmektedir” diye konuştu.
“İlk 6 Ayda 135 Kadın Katledildi”
Mağdur yakınlarının cinayeti dosyalarından her birine katılma talebi sunduklarını aktaran Kökçınar her defasında katılma taleplerinin suçtan doğan zarar görmedikleri gerekçeleri ile reddedildiğini kaydetti.
Kökçınar, “Katılma taleplerimizin reddedilmesi, kadın alanında çalışan sivil toplum kuruluşlarının Barolar gibi hak mücadelesinde yükümlülükleri bulunan meslek kuruluşlarının suçtan doğrudan zarar görmediği gibi gerçek olmayan gerekçelerle sunulması eril yargı sisteminin bir görüşüdür ve kadın hakları savunucularını saf dışı bırakmaya yönelik kasıtlı kararlardır. Bu durum bizleri yıldırmayacak; Eskişehir Barosu Kadın Hakları Komisyonu olarak dava takiplerini bırakmayacağız, dosyalara müdahil olmaya, taleplerimiz reddedilse de gözlemci olarak her birini titizlikle takip etmeye devam edeceğiz. Siyasi iktidar, 2025’i “Aile Yılı” ilan etti. Üstelik bunu yalnızca sembolik bir yıl olarak değil, önümüzdeki on yıla yayılan geniş çaplı bir politika yönelimi olarak kurguluyor. Ancak bu yönelimin merkezinde, toplumsal sorunlara bütüncül çözümler üretmek ve şiddeti bitirmek değil; aile üzerinden kadınların sorumluluklar yüklenmesi yer alıyor. İktidar her ne kadar görmezden gelse de kadına yönelik şiddet en çok “evlerde” yaşanıyor. 2025’in ilk 6 ayında 96 kadın, aile üyesi bir erkek tarafından öldürüldü. Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun verilerine göre 2025’in ilk 6 ayında 136 kadın katledildi, 145 kadının şüpheli ölümüyle kayda geçti. Bu vahşet artık “bireysel vaka” değil, sistematik cinsiyet temelli katliamdır” şeklinde konuştu.
“İstanbul Sözleşmesi Yürürlüğe Sokulmalı”
Kadınların yaşam hakkının nasıl kolayca ellerinden alınabildiği ve devletin yükümlülüklerini yerine getirmediğinde neler yaşandığının açıkça ortada olduğunu savunan Kökçınar, kadın cinayetlerinin tesadüf olmadığını bir sonuç olduğunun altını çizdi.
Kökçınar, “Cezasızlıkla beslenen, korumadan uzak bırakılan, sistemin göz yumduğu bir şiddet ikliminin sonucudur. Kadınlar korunmadıkça, failler cesaretlenmektedir. İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasıyla zayıflayan toplumsal mesaj, kadınları değil failleri korumaktadır. 6284 sayılı Kanun, kadınların şiddet tehdidi altındayken bile korunmasını mümkün kılacak güçlü araçlar sunacak yapıda bir kanun olmasına rağmen, uygulanmamaktadır. Adalet sistemindeki bu ihmalkârlıklar bir kadının hayatına mal olmaktadır. Ayşe’nin, Shabana’nın ve diğer katledilen kadınların çığlığının duyulmaması bir “bireysel vaka” değil, sistemsel bir sorunun açık göstergesidir. Kadına yönelik şiddetin önlenmesi için Türk Medeni Kanunu, 6284 sayılı Kanun, uluslararası sözleşmelerle güvence altına alınan kadın haklarının tüm kurum ve kuruluşlara eksiksiz uygulanması, şiddetle topyekûn bir mücadele için katılma taleplerimizin istisnasız kabul olması, İstanbul Sözleşmesi’nin yeniden yürürlüğe sokulması öncelikli taleplerimizdir” sözlerini kaydetti.
