Yıllar önce, Afrikada yaşayan gayretli ve hevesli bir delikanlı, yaşadığı küçük kasabadan ayrılıp, zengin olmak için New York'a gitmeye karar vermişti. Evinden ayrılmadan önce aile dostları olan eski bir kaptanla vedalaşmaya gitti.
- Hayatını kazanmak için New York'ta ne yapacaksın? Diye soran kır saçlı kaptana, delikanlı:
- Sabun ve mum yapmaktan başka elimden bir şey gelmez, diye cevap verdi.
Kaptan:
- Çok çalışmak şartıyla başarılı olabilirsin, dedi ve gencin elini sıkarken ilave etti:
- Allah'la ortakmışsın gibi çalış ve kazancının onda birini O'nun hissesi olarak ayır. O zaman işin daima iyi gelir.

Genç adam, çalışkan ve zeki biriydi. Kısa zamanda bir sabun fabrikasının idaresini ele aldı ve bir yıl sonra kendi başına bir iş kurdu.
Kazandığının onda birini hayır kuruluşlarına ayırıyordu.

İşi biraz daha gelişince onda biri, onda ikiye yükseltti ve nihayet karının yarısını işlerine ayırır oldu.

Onun bu hayırseverliğine karşılık işi de hayret verecek derecede genişliyordu.
İhtiyar bir dostun nasihatine uyarak, Allah'I kendine ortak sayan bu adam William Colgate idi ve kendisi Amerikan Yardımseverler Derneği'nin başkanlarından biriydi.

Bugünkü Colgate Üniversitesi de onun yardımlarıyla kurulduğu için onun adını taşımaktadır.