Yaşlı bir bey, sabah erken evinden çıkmış, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin kendisine çarpması ile yere yuvarlanmış ve hafif yaralanmış. Sokaktan geçenler yaşlı beyi hemen en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar. Hemşireler, önce pansuman yapmışlar ve biraz, beklemesini ve röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.

Yaşlı bey huzursuz olmuş, acelesi olduğunu, daha fazla kalmak istemediğini söylemiş. Hemşireler merakla acelesinin sebebini sormuş.
"Eşim huzur evinde kalıyor her sabah onunla kahvaltı etmeye giderim, geç kalmak istemiyorum" demiş. "Eşinie haber iletir gecikeceğinizi söyleriz" deyince

Yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
"Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor" demiş.
Hemşireler hayretle:
"Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?" diye sormuşlar.

Adam buruk bir sesle: Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.