Es-Es tarihi maçta sevenleri üzdü.
Evet tarihi diyorum, çünkü tribünler en son 2.ligde İstanbulspor ile oynadığımız maçta bu kadar hınca hınç dolmuştu.
Daha öğle saatlerinde maç biletleri tükenirken, bir çok taraftarda maça giremedi.
Atatürk stadını adeta bayram yerine çeviren taraftarlar inanarak takımı destekledi.

Ancak tribündeki inanç ve coşkuyu futbolcularda göremedim.
Doğru dürüst organize atak yok.
Topu alan kafasına göre takılıyor.
Yardımlaşma sıfır.
Mücadele de bazı oyuncular sadece seyirci.
Futbol desen hiç yok.
Zaten zor pozisyona giriyorsun, onda da biraz cömert yanında da beceriksiz olunca top filelerle buluşmuyor.
Futbolda ne yaparsan yap hikaye, önemli olan golü atacaksın.
Ancak Eskişehirspor dün golü atamadı.

Gelelim Antalyaspor'a.
Rakibin ligde durumu ortada.
Kupa da hedef "Olsa da olur" diye çıkıyorlar ama tek gol atıp kazanıyorlar.
Bu taraftar önünde oynaması gereken Eskişehirspor'lu futbolcular ama istekli olan Antalyaspor'lu futbolcular ve kazananda onlar oluyor.
Es-Es'li oyuncalar bari bu taraftar için sahada keşke bir şeyler yapabilseydi.
Ancak sadece görevini yapan yine Boffin oldu.

Maç sonunda "Kupayı almadan, bu şehre gelmeyin" diyen taraftar bu sözlerde de haklıydı.
Çünkü herkes dün Es-Es'den bırakın, galibiyeti 2-3 farklı skor bekliyordu.
Ancak evdeki hesap maalesef çarşıya uymadı.
Bu maçın sadece bir devresi tamamlandı.
İkinci devre 16 Nisan'da Antalya'da.
Nasıl Eskişehir'de yenildiysek, Antalya'da da yenmeliyiz ve finale kalmalıyız.
Yeter ki sadece taraftar değil, asıl inanması gerekenler inansın.
Zaten onlar inandı mı bu iş gerçekten zor gözükse de olur.