Bu öykü, yüzyıllar önce gözlemlenen bir olayı nakletmektedir.
Bir keşiş araştırma yapmak için bir köye gitmişti. Önce o köyün mezarlığına girdi. Çünkü bir yerin kültürünün, yaşam felsefesinin böyle yerlerde gizli olduğuna inanıyordu. Gözleri birden mazar taşlarının üzerindeki rakamlara takıldı.

Mezar taşlarında 5, 867, 900, 20003, 4979, 7, 421 gibi birbiriyle hiç de bağlantısı olmayan rakamlar vardı. Uzun uzun düşündü; fakat bu rakamların anlamını çözemedi. Köyün en bilge kişisine gidip ona sordu:
-Nedir bu rakamlar Tanrı aşkına? dedi. Bu rakamların gösterdikleri ay mıdır, yıl mıdır, saat midir?

Bilge kişi gülümseyerek yanıtladı:
- Bizler bebeklerimiz doğduğu zaman, bellerine bir ip bir bağlarız, dedi. Yaşamı boyunca her güldüğü an, o ipe bir düğüm atarız. Öldükten sonra ise, bellerindeki düğümleri sayar, düğümün sayısını mezar taşına yazarız.

Bilge kişi, karşısındaki keşişin bir şey anlamadığını görünce açıklamasını sürdürdü:
- Böylece onun, ne kadar yaşamış olduğunu anlarız.