Ulu bir kavak ağacının yanında bir kabak ağacı boy göstermiş. Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurların ve güneşin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve neredeyse kavak ağacıyla aynı boya gelmiş. Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:
"Sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?"
"On yılda." demiş kavak.
"On yılda mı?" diy gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak.
"Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim, bak!" "Doğru." demiş ağaç. "Doğru."
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce üşümeye, sonra yapraklarını düşürmeye, soğuklar arttıkça da aşağı doğru inmeye başlamış. Sormuş endişeyle kavağa:
"Neler oluyor bana ağaç?" "Ölüyorsun." demiş kavak. "Niçin?"
"Benim on yılda geldiğim yere, iki ayda gelmeye çalıştığın için."
---------
YOKSA YAŞLANIYOR MUSUNUZ?
- "Biraz yavaş gitmenizi" trafik polisi yerine doktorunuz söylediğinde...
-Davetli olduğunuz iki eğlenceden eve erken dönmek için, erken bitenini seçtiğinizde...
-Listeden yemek seçerken tattan önce kalorisine dikkat etmeye başladığınızda...
- "Nasıl olsa gelip geçicidir" deyip yaşamı ciddiye almamaya başladığınızda...
-Daha iyi bilecek denli deneyim kazandığınızda, yapamayacak denli yaşlanmış olduğunuzun ayırdına vardığınızda...
- Yaşlanmayı yavaşlatmak için, konuyu komisyona havale etmekten başka çare olmadığına inandığınızda...
-Otoparkta arabanızı bıraktığınız yeri unutmadığınızı gördüğünüz zaman, "Bugün şanslı günümdeyim" dediğinizde...
-Sallanan koltuğa oturduktan sonra onu hareket ettiremeyince...
-Eşinizin gittiği yeri artık merak etmediğinizi görünce...
-Unutkanlığınızı saklamak için arkadaşlarınıza, nostaljiden sıkıldığınızı söylediğinizde...
Siz de itiraf edin... Yaşlanmaya başlıyorsunuz demektir..."
