Hafta arası oynanan İstanbulspor-Eskişehirspor  maçını  yorumlamadan  önce,  başlığa uygun düşecek cümleyi  ilk başta söyleyerek başlayalım yazıya:   Ligin ilk devresinde topladığı kredisini  ikinci yarıda hızla tüketen sayın Fuat çAPA : şu andan itibaren takkeyi/ külahı önüne koyup, nerede hata yaptığını kendine sormalı ve –GEREKİRSE-( Eskişehirspor’ un menfaatlerini göz önüne alıp )  İSTİFA  ETME SEçENEĞİNİ  de düşünmelidir. Zira artık takke düşmüş, kel görünmüştür.

         İstanbul maçındaki kulübe yanlışlarımıza  değinmeden  önce, Fuat Hocamızın  önceki maçlara ait  “KULüBE” performansına  şöyle bir göz atacak olursak, BİZE GöRE;

       1-Ligin ilk yarısında  ( taraftarın desteğini de arkasına alarak) gençleri iyi motive eden  Hocamızın; ligin ikinci yarısında bu gençlerimizi  (transfer tahtasının açılması ile birlikte) kadroya yeni katılan tecrübeli isimlerle iyi harmanlayamadığı  ortaya çıkmıştır.

       2-Bir önceki hafta sahada üst düzey verim alınan  bir oyuncunun , ertesi hafta ( cezalı/sakat ya da hasta olmamasına rağmen ) ilk on bir şöyle dursun 18 kişilik kadroya bile alınmaması ;  zihinlerde ve camiada “FORMA HAK EDENE VERİLMİYOR” algısını oluşturmuştur.(Bu noktada pek çok oyuncumuzun ismini sıralayabiliriz)

       3- Hocamızın; kısaca (  a) top rakipte iken  b) topa  sahip iken  diye  ifade  edilebilecek  ve  günümüzdeki futbol anlayışında   hemen-hemen her teknik adamın artık  klişesi haline gelen  oyun formatını, oyuncularımıza benimsetemediği görülmüş; rakipten kaptığımız  topların olumlu kullanılması aşamasında, orta saha ve hücum hattı geçişleri ( yanlış oyuncu tercihleri yüzünden) sağlanamamıştır.

      4- Ligin ilk yarısındaki  gençlerin üst düzey  mücadelesine  dayanan oyun disiplini , tecrübeli ayakların takıma katılmasıyla  yerini savruk ve kişiliksiz futbola  bırakmıştır. Hocanın, şapkadan tavşan çıkarma olarak özetlenebilecek  tecrübelilere yer açma inadı sonrasında ortaya çıkan puan kayıpları da  “ EYVAH DüŞüYORUZ..”  endişesini de beraberinde getirmektedir.

      5- Oyunun akışı içerisinde, rakip takım hocasının hamlelerine   reaksiyon gösterilememesi, taktiksel anlamda varyasyon üretilememesi; oyuncu değişikliklerinin  maçı kurtarmak adına değil de  yasak savmak için yapılması  vb. gibi  nedenlerle , hocamızın “OYUNU OKUMA” konusunda  sınıfta kaldığı düşünülmektedir. 

      6-Yine, Görevleri arasında  bir hafta sonra oynayacağı   rakip takımı  izlemek/ izlettirmek olan hocamızın  bu görevi yerine getirmede de sınıfta kaldığı-evimizde oynadığımız Altınordu ve son oynanan İstanbul maçlarına bakınca- ortaya çıkmıştır. (Eğer örnek verilen karşılaşmalarda rakip takımlar  maç öncesi masaya yatırılıp iyi etüt edilseydi; her iki takımında topu rakibe verip hızla kontratağa çıktıkları görülür ve  bu takımlara karşı oyunu çift santraforla ve önde oynama isteğinden vaz geçilir, rakibin arkaya sarkmasına izin verilmezdi)  

       7-Hocamızın Eskişehirspor’ un yaşadığı sıkıntıları yüreğinde hissederek, takımın düzlüğe çıkması için verilen mücadeleye destek vermesi takdir toplamış ve Es-Es camiası O nu bağrına basmıştır. Ancak, ülkemizin yaşadığı son seçimde, sadece vatandaşlık görevini yerine getirip sandığa oyunu atması gereken hocamızın ( Yönetim Kurulu ile birlikte)Siyasetin peşine takılması camiada yıllardır savunulan ”ESKİŞEHİRSPOR FUTBOL TAKIMI SİYASET üSTüDüR*” tezine gölge düşürmüştür.(*Y azar notu: Futbolun içindeki siyaseti ayrı bir makale konusu olarak ele alacağım.)

         Geldik son maça, yani İstanbul- Es-Es maçına…Daha o maçı ele alıp analiz edeceğiz ama ne yalan söyleyeyim hocamızı eleştiriyim derken  yazının sonunu getirdik.  “Yerim dar..” diye bahane gösterip, o maçın yorumunu da “Seyredenler, seyredemeyenlere anlatsın” a bağlayalım .NE DERSİNİZ..?