Anne ve yavru deve tembel tembel yemeklerini yerken birden yavru anneye dönmüş ve;
-Sana bir şey sorabilir miyim, anne?
-Elbette yavrum sor.
-Anne, bizim niye hörgücümüz var?
Anne gururla;
-Bu hörgüçle biz su biriktiririz yavrum ve bu sayede çölde herhangi birinden çok daha uzçun süre susuz dayanabiliriz.
-Peki Anne, bizim bacaklarımız niye bu kadar uzun ve ayaklarımız yuvarlak?
"Evladım" der anne deve biraz daha gururlanarak
-Bu sayede biz çölüm kumlarında herkesten daha rahat ve daha hızlı hareket edebiliriz.
-Bunu anlamadım, kirpiklerimiz niye böyle uzun? bazen görüşümü bile bozuyorlar.
-Hayatım onlar gözlerimizi çölün kumlarından korur, gözümüze kum kaçmaz...
-Anladım, hörgüçlerimiz çölde daha uzun dayanabilmemiz için su depolar, bacaklarımız uzun ve böylece çölde daha hızlı ve rahat hareket edebiliriz, kirpiklerimiz gözlerimizi çölün kumlarından korur... Anlayamadığım şey o zaman bu Allah'ın cezası hayvanat bahçesinde ne işimiz var?

Hikayenin ana fikri:
Becerileriniz, yetenekleriniz, özellikleriniz ve tecrübeleriniz sadece doğru yerdeyseniz işinize yarar.
Şu anda neredesiniz?