1994'DEN BUGÜNE ESKİŞEHİRSPOR

Afyonspor denilince aklımıza 1994-1995 sezonu gelir.
Baştan sona büyük maceralarla dolu bir sezondu o yıl.
İkinci ligde oynayan Eskişehirspor’un hedefi bir üst lige çıkmaktı.
Kadro bu doğrultuda kurulmuştu.
üst lige çıkmak için iki ayrı kademede zirvede yer almak gerekiyordu.
önce grup maçlarını ilk ikide bitirmek gerekliydi.
Zorlu maçlardan alnının akıyla çıkıyordu Eskişehirspor.
Ne var ki komşu Afyon, en kritik virajlarda en büyük çelmeyi takan takım oluyordu.
Eskişehir’de farklı yenildiğimiz komşuyu ikinci maçta da geçemiyor;
Ne varki rakip takımların puan kaybetmesiyle grup liderliğini yine Afyonla paylaşıp Play Off grubuna kalıyorduk.
Diğer grupların ilk iki takımının oluşturduğu Play Off’ta da en büyük rakibimiz yine Afyon olacaktı.
ümit Davala gibi önemli oyuncuların çıktığı o Afyon kadrosu, Eskişehirspor’a bir kez daha direnç gösteriyordu.
Eskişehir’deki maçta yine yenemedik Afyon’u…
İşte bu yüzden herkesin hatırlayacağı o meşhur maç oynandı.
Eskişehir’de ligin son haftasında oynanan “Eskişehirspor-İstanbulspor” maçı.
+++
Şampiyonluk için önümüzde sadece 90 dakika var ve üstelik maç Eskişehir’de.
Stadyumun etrafı daha gün aydınlanmadan ana baba gününe dönüyor,
18 Bin kişilik stadyuma iki katı kapasitede insan sığmayı başarıyordu.
Ancak, son dakikaya kadar bir türlü o top rakip kaleden içeri girmiyordu.
Belki komşu Afyon’u sahamızda yenmeyi başarsak, İstanbul maçına çıkmadan şampiyon olacaktık.
Olmadı, ne Afyon’u, ne de İstanbul’u Eskişehir’de yenemedik.
Ve ortaya, Türk futbol tarihinin en büyük göçünü yaşatacak o Konya macerası çıkıyordu.
+++
Gruplarda zirvede kalan takımlar ile Play Off grubunun 3.,4. ve 5. takımı Konya’da buluşuyor.
İlk iki maçta gruplardan gelen Erzurum ve Adanaspor’u zorda olsa geçiyoruz.
Finalde ise rakip Aydınspor oluyor.
30 binden fazla Eskişehirlinin Konya’ya aktığı…
Bir o kadarının bilet yokluğu nedeniyle geri dönmek zorunda kaldığı;
Eskişehir’de çarşıyı, pazarı, mahalleyi, evleri boşaltan o gün gelip çatıyor.
90. dakikada ise koskoca bir kent ayağa kalkıyor.
Metin Arvas’ın unutulmaz golü ile başta da söylediğimiz o maceralı sezon son düdüğe kadar devam ediyor.
Son düdük ise Eskişehirspor’un şampiyonluğunu ilan ediyor.
+++
Afyonspor denilince aklımıza geliverdi tüm bu yaşananlar.
Belkide Eskişehirspor tarihi hiç bu kadar çalkantılı bir sezon yaşamamıştır.
O sezonu bize yaşatan takımda kim ne derse desin komşumuz Afyonspor’dur…
Tatlı bir rekabet kurulmuştu o yıl.
O günlerden bu günlere aradan çok yıllar geçti.
Eskişehirspor’un şaşalı Süper Lig dönemleri yaşandı.
Komşu Afyon ise çok daha kötü günlerden geçip, Birinci Lige kadar geldi ve rakibimiz oldu.
Futbolun kaderi iki takımı yarın bir kez daha Eskişehir’de buluşturuyor.
Bu kez roller çok farklı.
Komşu kaybederse yeniden alt lige düşüyor, Eskişehirspor ise sezonu kapatıyor.
Biz kaybedersek, rakibe can suyu veriyoruz.
Böylesine bir günde yeniden o eski günleri analım istedik.
Yarın ki maç içinde taraftara çağrıda bulunup, Afyonspor’la rekabet ettiğimiz o yıldaki gibi tribünlerin dolup taşmasını diliyoruz.
Hava güzel, saha güzel, maç güzel…
Bu maça elbette gidilir.
1994’de olduğu gibi bizde gideceğiz.
Ve sonunda kazanan takım olmak istiyoruz.
Belki de ligin bir kez daha Afyonspor maçı ile bir kez daha kapanacağı ve artık geleceği konuşmaya başlayacağımız bir gece yaşayacağız.
Haydi herkes yarın stadyuma…