3 güzel öykü ve sonuçları

Amerika'nn önde gelen spikerlerinden olan ve kişisel gelişim alannda yazdğ kitaplaryla tannan John. C. Maxwell, snrlarn hayatmza yansyan olumsuz etkilerini şu üç hikayeyle anlatyor;

1.Öykü:
Bir fil bir tonluk yükü hortumuyla kolayca kaldrabilir. Ama siz hiçbir sirke gidip bu dev yaratklarn sessizci küçük bir kazğa bağlandklarn gördünüz mü?
Bir fil küçük ve güçsüzken ağr bir zincirle hareketsiz bir demir kazğa bağlanr. Ne kadar çok zorlarsa zorlasn zinciri krmayp kazğ yerinden oynatamadğn keşfeder.
Sonradan fil ne kadar büyük ve güçlü hale gelirse gelsin yerde yan başnda duran kazğ gördüğü sürece hareket edemeyeceğine inanmaya devam eder.
Birçok akll yetişkin de sirkteki fil gibi davranr. Düşüncelere, hareketlere ve sonuçlara hapsolmuşlardr. Asla kendi koyduklar snrlarn ötesine geçemezler.
2.Öykü
Ne yazk ki birçok kişi yaşam tabakasn olduğu gibi kabul eder ve potansiyeline ulaşamaz. Bu kişiler boş bir kavanozun içinde zplayp duran pireler gibidir.
Bu durumu gözleyen kişi kavanozun pireyi içerde tutan bir kapağn olmadğn fark eder. Öyleyse bu pireler neden kavanozun dşna atlayp özgürlüğe kavuşmazlar?
Yant basittir. Deneyi yapan kişi ilk önce pireleri içine koyduğu kavanozun kapağn kapar. Pireler yükseğe sçrar ve küçük beyinlerini şiddetle kavanozun kapağna vururlar. Birkaç baş ağrsndan sonra pireler o kadar yükseğe sçramaktan vazgeçerler ve yeni bulduklar rahatlğn keyfini ürerler. Artk kapak kaldrlabilir ve pireler içinde tutulabilir; gerçek bir kapakla değil ama "Bu çok yüksek, artk yeter diyen" bir düşünce tarzyla.

3.Öykü:
Bir deniz akvaryumunda vahşi bir "barracuda" balğ birden uskumrulara saldrmaya çalşr ama aradaki bölme buna engel olur. Burnunu defalarca çarptktan sonra denemekten vazgeçer. Sonra aradaki bölme kaldrlr. Ama "barracuda" yalnzca bölmenin önceden durduğu yere kadar yüzer ve durur. Bölmenin hâlâ orada olduğunu düşünür.

Birçok insan da böyledir. Hayali bir engele ulaşana kadar ilerler, ama sonra kendi dayattklar snrlayc bir tutum yüzünden dururlar.