BULUT VE YILDIZ

Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten çok seven bir bulutla y?ld?z varm?ş...Bulut, gökyüzünün en şeker, en pembe bulutu, y?ld?zsa; en parlak, umudu en çok yans?tan y?ld?z?ym?ş...
Gökyüzündeki her varl?k onlar?n sevgisi k?skan?rm?ş. Tatl? bir k?skançl?km?ş tabii ki onlar?n ki... Ama biri varm?ş ki, bulut ve y?ld?z?n ayr?lmalar?n? yürekten istiyormuş. Hem de y?ld?z?n en yak?n arkadaş? olmas?na rağmen...
Bulut biraz safm?ş, kimseyi k?ramazm?ş... Y?ld?zsa 'bulut' u için elinden gelen herşeyi yapabilir, herkese meydan okuyabilirmiş... Zaten onun için bir bulutu bir de çok sevdiği dostu peri varm?ş... Nereden bilebilirdi ki akl?na, perinin bir gün bunlar?n hepsini y?ld?zla bulutun ayr?lmalar? için kullanacağ?n??...
Bir gün nazar değmiş, buluyla y?ld?za... Hiç yoktan bir sebepten tart?şm?şlar. Bulut, çekip gitmiş, hatal? olmas?na rağmen...Y?ld?zsa "Nas?lsa bulutum beni seviyor, dönecektir." diye düşünmüş. Fakat hiç bir şey beklediği gibi gitmemiş. Ve bulut dönmemiş...Kim bilir, belki de cesaret edememiştir dönmeye bilinmez. Ama tek bir gerçek vard? ki : O da ikisinin de çok üzgün olduklar?yd?...
Gökyüzündeki iyilik melekleri bile ağlam?şlar onlar?n durumlar?na ama ne fayda...Ertesi gün y?ld?z olanlar? en yak?n dostu periye anlatm?ş. Periyse göstermelik bir hüzne bürünmüş... Çünkü eline büyük bir f?rsat geçmişti. Art?k hayat? boyunca k?skand?ğ? kişiye karş? kozlar? vard? elinde... O kişi, en yak?n dostu y?ld?z olmas?na rağmen kullanacakt? kozlar?n?... Hem de büyük bir zevkle...
Bulutun yan?na gitti ve y?ld?z?n art?k onu sevmediğini söyledi. Bulutsa üzüldü, boynunu b?rakt?, ama elinden hiç bir şey gelmeyeceğini düşündü... Çünkü y?ld?z inatç?yd?...Bir kere olmaz dediyse, bir daha olur demezdi. Peri de bulutun bu üzgün durumundan yararlan?p, ona olan sevgisini itiraf etti... Bulut da kimseyi k?ramad?ğ? için perinin, y?ld?z?n yerine geçmesine izin verdi...
Y?ld?z, günlerce bulutun dönmesini, ondan af dilemesini bekledi. Ama bulut gelmedi. Bir gün y?ld?z, bulutun yan?na gidip, konuşmaya karar verdi. Gece yola ç?kt?...
Bulut, dostu, sand?ğ? periyle birlikte ayda eleleydi... Melekler dayanamay?p, tüm olan biteni anlatt?lar y?ld?za... Y?ld?z, çok üzüldü ve çaresiz döndü arkas?na ve gitti... Ve yavaş yavaş sönmeye başlad?.
O günden sonra y?ld?z söndü, ?ş?k veremez oldu... Bulutsa art?k ne o kadar pembe, ne de o kadar kadifeydi...Y?ld?z, ilk zamanlar her şeyden vazgeçti, hayata küstü... Ama kolay pes etmedi...K?sa bir süre sonra hayat?yla ilgili o önemli karar? verdi...
O güne kadar hiç görmediği güneşin yan?na gidecekti ve biraz daha ?ş?k isteyecekti ondan... Çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yan?na gitti... Ondan yans?tmas? için biraz daha ?ş?k istedi... Güneş ?ş?k yerine sevgisini verdi y?ld?za...
O gün bu gündür y?ld?z, dünyaya güneşin sevgisini yans?t?r... Bulutsa; hep gözyaşlar?n? ak?t?r dünyaya... Bir de yüreğinde kopan f?rt?nalar?...