CHP'de bir garip durum

Kazım Kurt yıllarca CHP içinde yer aldı.
Partinin önemli görevlerini üstlendi.
Ancak...
Baykal ve ekibine muhalif bir isimdi.
Parti içi muhalefetten hiç taviz vermedi.
Bu yüzden disipline verildiği de oldu, partiden uzaklaştırıldığı da.
Parti içinde demokrasinin işlemediğini söylerdi hep.
Eleştiri bile yapamadığından yakınırdı hep.
-"Partiyi yönetenler de olacak, yönetenleri eleştirenler de. Demokrasi böyle bir şey" derdi.
Hatta.
Siyaset yapma imkanı kalmadığı için CHP'den ayrılmak durumunda da kaldı.
Aynı Kazım Kurt, CHP'deki yönetim değişikliği ile CHP'ye geri döndü.
Yeni yönetimin en kuvvetli destekçilerinden biri oldu.
Partinin milletvekilliği görevine geldi.
Şimdi ise, destek verdiği CHP yönetimine muhalif olanlara kızıyor.
-"Böyle anlamsız bir muhalefet olamaz" diyor.
Hatta...
Olağanüstü kongre için imza veren Eskişehir delegeleriyle ilgili olarak;
-"Bunu örgütün başına sorun" diyerek, bir anlamda imzacıların yönetime karşı nasıl imza verebildiklerini sorguluyor.
Baykal ve Sav zamanında yönetici ve Milletvekili olmuş kişilere gelelim.
Yönetimde bulunurken, parti içi muhalefete tahammülleri yoktu.
Kimsenin eleştiri yapmasına da hoş gözle bakmazlardı.
Buna rağmen Genel başkan ve Genel merkezi eleştirenleri, gözlerini bile kırpmadan disipline sevk ediyorlardı.
Partiden uzaklaştırılma ve atılmalar hatırlarsanız, gırla giderdi.
CHP de Genel merkez yönetimi değişince, birden kendilerini muhalefette buldular.
Şimdi ise...
Kendilerinin bir türlü izin vermediği eleştiriyi olabildiğince yapmak istiyorlar.
Biri susturmaya kalktığında ise;
-"Nerede parti içi demokrasi?" diye soruyorlar.
Kısacası...
Her iki tarafa da nereden bakarsanız bakın...
Dün kendilerinin yaptırmadıklarını, bugün kendileri yapmak için çırpınıyor.
Demek ki olay; Yönetim tarafından bakıldığında ayrı, muhalefet tarafından bakıldığında ayrı algılanıyor.
Neticede...
CHP'De değişen hiçbir şey olmuyor.
Sadece, dünün muhalifleri bugünün yöneticileri, dünün yöneticileri ise bugünün muhalifleri oluyor...
Ve çok ilginçtir...
Her iki taraf da, pozisyonları değiştiği için olaylara, geçmişte eleştirdikleri pencereden bakmaya başlıyor.