Eskişehir'in vekil sayısı değişmemiş iyi mi?

Son yapılan nüfus sayımı çerçevesinde bazı şehirlerin Milletvekili sayıları değişmiş.
Yapılan hesaplamaya göre, Antalya'nın milletvekili sayısı 14'ten 15'e, Kocaeli'nin 11'den 12'ye, Tekirdağ'ın 6'dan 7'ye yükseldi. Isparta ve Yozgat'ın milletvekili sayısı 4'ten 3'e, Bayburt'un 2'den, 1'e düştü.
Eskişehir'de bir değişiklik yok.
Eskişehir'in Milletvekili sayısı yine 6 olarak kalmış.
6 diyoruz ama Eskişehir'in Milletvekili sayısı hep kağıt üzerinde 6 oldu.
Hemen her dönem seçimlere 6 Milletvekili ile başlayan Eskişehir, dönemin ortasında Milletvekillerinin yarısını bir şekilde kaybetti.
Bir dönem Tayfun İçli, Ruhsar Demirel kayıptı.
Bakan zaten yoğun iş temposundan gelip gidemiyor, Eskişehir ile ilgilenemiyordu.
Bir dönem Süheyl Batum partisiyle kavga edip, Eskişehir'den de koptu.
Kazım Kurt Milletvekilliğinden istifa edip, Belediye Başkanı olunca Eskişehir'in vekil sayısı bir eksildi.
Bakan zaten işleri nedeniyle gelip gidemiyor, Eskişehir ile ilgilenemiyordu.
Şimdi de 6 vekili var Eskişehir'in.
Bakan dahil 6 vekil de şu sıralar iyi götürüyor.
Yani...
Seçimde görev alan 6 vekil, kimi fazla kimi az olsa da vekil olduklarını hissettiriyor.
Bu durum, dönem sonuna kadar bu şekilde mi gider?
Yoksa...
Bir önceki dönemlerde olduğu gibi vekillerden bir ya da birkaçı pes edip, umursamayıp,Eskişehir'den vaz mı geçer?
Bunu zamanla göreceğiz.
Hele şu dönemin yarısını görelim bir...
.....

Siyasetin "Baba"larına...
Dün Babalar günüydü.
"Baba" denilince özellikle bugün hayatta olmayan iki devlet adamı gelir.
Bunların ilki şüphesiz Süleyman Demirel'dir.
Isparta'nın İslamköy'ünden çıkıp bu ülkede defalarca Başbakanlık ve ardından da Cumhurbaşkanlığı yapmıştır.
"Baba" lakabı ona halkın verdiği bir lakaptır.
Halkın "Baba" sı olmak öyle kolay bir iş değildir.
Demirel "Baba"lığın sonuna kadar hakkını vermiştir.
Aşağıda vereceğimiz örnek bunlardan sadece biridir:
-Süleyman Demirel Anadolu'yu gezerken müthiş bir ilgi görürmüş. Seçim otobüsünün ön camından sürekli sol kolunu aşağıya sarkıtır, yol boyunca da çekmezmiş o kolu.
Öpenler, asılanlar, ısıranlar. Kolu neredeyse yerinden çıkacak. Buna rağmen almazmış o kolunu içeriye.
Belli bir saatten sonra Şener adında ki yardımcısı kolonya ile masaj yapar, elini eski haline getirirmiş.
Bunu Kenan Evren denemiş bir defasında.
Yalova'da daha kolunu dışarıya çıkartır çıkartmaz biri öyle bir yapışmış ki;bileği yerinden çıkıvermiş. Doğruca GATA nın yolunu tutmuş tabii.
Mesut Yılmaz taklit etmek istemiş aynı yöntemi.
O'nun da kolu omzundan çıkmış daha ilk denemede.
Demek ki siyasette taklit işe yaramıyor. Siyaset, yöntemler aynı olsa da ustalık gerektiriyor.
İşte "Baba"lık farkı...

HHH

Diğer isim ise Rauf Denktaş'dır.
Kıbrıs'ın "baba"sıdır.
Kıbrıs'ın bağımsızlığı için verilen mücadelede büyük çabası olmuş,Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin ilk Cumhurbaşkanlığı görevini yapmış ve insanların saygı,sevgi ve takdirini kazanmıştır.
Halkın "Baba"sı olmak kolay bir iş değildir.
Rauf Denktaş "Baba" lığın hakkını en iyi şekilde vermiştir.
Aşağıda anlatacağımız bunun örneklerinden sadece biridir.
-Rauf Denktaş bir toplantıda konuşma yapıyor.
Kendisine sürekli muhalif olduğunu bildiği ve rakip partinin milletvekilliğini yapan bir kişi sürekli Denktaş ne derse "Yaşa Baba" diye tezahürat yapıyor. Toplantı boyunca bu böyle devam ediyor.
Denktaş konuşuyor, önde oturan milletvekili "Varol Baba" diye tempo tutuyor.
Sonunda dayanamıyor Denktaş.
Muhalif milletvekilinin yanına gidip; "Hayrola sen bizim partiye falan mı geçtin?" diye soruyor.
Milletvekili "Yooo Ne münasebet. Neden geçecekmişim sizin partiye?" deyince Denktaş;
-"Ama deminden beri ben konuşuyom, sen ise "yaşa baba" diye tempo tutuyon. Ben de buna bir anlam veremiyom" diye sorunca milletvekili;
-"Yıllardır anamızı bellediğin için sana Baba demeyim de kime diyeyim" cevabını veriyor.
Rauf Denktaş da bunu her yerde anlatıyor.
Demek ki siyaset, yapılan en ağır eleştirileri bile sindirebilme sanatıdır.
Babalar gününde siyasetinflarına selamlar olsun...
......

CHP Eskişehir'de en son
hakim huzurunda ön seçimi
99 seçimleri öncesi uygulamış.

CHP'de, Eskişehir'de en son ön seçimle aday belirleme yönteminin ne zaman uygulandığı tartışma konusu olmuştu köşemizde.
Dün son noktayı İbrahim Arslan koydu ve "En son 99 yılında Milletvekili aday belirlemesi ön seçimle yapıldı" dedi.
İbrahim Arslan, o dönem CHP'de ilçe başkanı olduğunu hatırlatarak "99 seçimleri birlikte yapıldı. Yani Milletvekili genel seçimleri ile yerel yönetimler seçimleri bir arada yapıldı. CHP ise bu seçim öncesi Eskişehir'de Milletvekili adaylarının hakim huzurunda ön seçimle, belediye başkan adaylarının ise delegelerin katıldığı eğilim yoklaması ile belirlenmesi kararını verdi. Haliyle, CHP Eskişehir'de en son hakim huzurunda ön seçimi 99 seçimleri öncesi Milletvekili adaylarının belirlenmesi konusunda uyguladı" dedi.
Kazım Kurt da aynı şekilde, 99 seçimleri öncesinde CHP'nin Eskişehir'de milletvekili adaylarını üye bazında ve hakim huzurunda ön seçim yaparak belirlediğini, bu seçimde kendisinin de birinc çıktığını. Bundan bir hafta sonra yapılan Belediye başkan aday belirlemesinin ise eğilim yoklaması şeklinde olduğunu söyledi.
İlgilenenlerin bilgisine sunulur.
......

BİRAZ DA
GÜLMEK LAZIM
Kadın yaşamında çok istemesine karşın, bir tane bile erkek arkadaşı olmamış.. Kimse ama kimse bakmamış yüzüne..Yıllarca para biriktirip, son çare olarak bir plastik cerraha gitmiş..

Doktoru:
- Hanımefendi!! İnanın yapacak bir şey yok..Tanrı resmen size haksızlık etmiş,
Kadının fenalaştığını görünce de teselli etme gereği duymuş:
- Bakın.. Yeniden yaşama inanın!! Dünyaya bir daha gelişinizde dayanılmaz bir afet olacaksınız ve bütün erkekler sizin için sıraya girecek..
Duyduğu bu son sözler; kadını umutsuzluğa sürüklerken, bir yandan da heyecanlandırır.
İntihar edip bir an önce mutluluğa kavuşmak ister. Çıkar köprünün üzerine ve bırakır kendini aşağı..Şans bu ya, hıyar, patlıcan, muz yüklü bir mavnanın üzerine düşer. Başını çarpıp bayılır..Gözleri kapalı, yarı baygın kendine gelirken etrafı yoklar, nerde olduğunu anlamak için.. Eline değenleri kavrar, birini bırakıp diğerini tutar. Birden yüzünde aydınlık bir gülümseme belirir. Sevinçle:
- Beyler lütfen..Teker teker lütfen