Artık sadece kendim için yaşıyorum. Hayatımın merkezine kendimi koydum.
Kimseyle değil, kendimle baş etmeye çalışıyorum. Kimseyi kaybetme gibi bir korkum yok. Olmayacak da bundan sonra. Sadece kendimi kazanmak yetiyor bana. Çünkü kendim için en doğrusunu ben biliyorum. Neyin bana iyi geldiğini, neyin beni mutlu ettiğini… Nelere susup, nelere cevap vermem gerektiğini geç olsada öğrendim. Ama zararın neresinden dönersen kârdır demişler. Henüz hiçbir şey için geç değil, herşeyin bir zamanı olduğuna inanıyorum. Hani herkesin hayatında bir kırılma anı olur ya, bir dönüm noktasıdır bu, aydınlanırsın bir anda. Ben de sonunda aydınlandım galiba.
Bazı gerçeklerle yüzleşmem gerekiyormuş meğer benimde. Tanıklık etmek gibi kendine, uzaktan bir yabancı gibi objektif olabilmek. Ya olduğu gibi kabullenmek gerekti birilerini yada hızlıca uzaklaşmak onlardan. Pişman olmadan, ardına bakmadan. Beni, ben olduğum için sevenleri tercih ettim yanımda. Bundan sonraki hayatımda kendi çıkarları uğruna bana sırtını dönenleri kendi haline bıraktım. Asıl hatayı ben, haddinden fazla değer verdiklerimde yaptım. Çünkü ben en çok onlarla sınandım. Onlardan yara aldım.
Zaman herşeyin ilacı derler. Kalp kırgınlıklarım, yanlış anlamalarım, kızgınlıklarım oldu elbette bir hayli fazla. Ama sonra büyüdüm, olgunlaştım, kendi yaralarımı kendim sarmayı öğrendim. Yeni bir sayfa açtım, eskiye dair ne varsa el salladım ve onları geçmişte bıraktım. Ne yaşarsan yaşa, ne kadar kırılırsan kırıl birilerine unutma hayat kaldığı yerden devam ediyor. Sen üzüldün diye durmuyor zaman, sen ağlıyorsun diye geriye saramıyorsun ne yazıkki, başlayamıyorsun tekrar en başından.
Ben iyiysem, herkes iyi. Ben güzelsem, fedakârsam herkes benimle. Ama eğer bir tökezlersem yüz üstü yere o zaman bak çevrene işte yapayalnızsın, yeri geliyor tutacak bir el bile bulamıyorsun. Onun için sakın düşme, tutunacak kimsen kalmıyor heybende. Güzel dostlar biriktir. Seni menfaatsiz seven gerçek dostlar. Ailene sımsıkı sarıl, bil ki her koşulda onlar arkanda kocaman dağdır. Sevgilin olacaksa, sol yanın olsun, seni korusun, bakarken sana içi titresin, sen bil ki onla her zaman tek bedensin.
Hayat bir yolculuk, acı da var içinde, sevinçte. Yol uzun… Yol yokuş, engebeli, çamurlu… Yol arkadaşlarını iyi seç ki, bu hayattan geçip giderken keyif al, doya doya gül, için hep rahat olsun, huzurlu yaşa. Hayat gerçekten çok kısa. Değerini bil aldığın nefesin. Şükret her sabah uyandığında. Duanın gücüne hep inan. Sabırlı ol, dinlemeyi bil, susmayı öğren. Azmin sonu başarı, sabrın sonu selamet, gerçek mutluluk ise bence mutlu ölebilmek. Onun için herşeyi boşver. Gelene gidene, başlayana bitene, ağlatana güldürene, sevene sövene eyvallah de, gerisi hikâye…