Halbuki unutulacak en son kişiydi o...

Kurtuluş savaşının en önemli kahramanlarından birisi...
-Önemli bir Komutan.
-Devlet Demiryollarının Kurucusu ve ilk Genel Müdürü.
-Milletvekilliği ve Bakanlık yapmış başarılı bir siyasetçi.
-Milli İstihbarat Teşkilatının fikir babası.
-Emekli Sandığının kurucusu
-Avrupa Başkentlerinde Türk büyükelçiliği yapmış önemli bir diplomat.
-Atatürk'ün en yakın arkadaşı ve sırdaşı.
Behiç Erkin'den bahsediyoruz.
Hani Enveriye İstasyonunun yanında mezarı olan, vasiyeti üzerine oraya defnedilen ve dün kendisini andığımız Behiç Erkin.
Bugün bu ülkeyi yönetenlerin Behiç Erkin'den öğrenecekleri çok şey var...
Ne mi var mesela?
Hemen anlatalım:
Kariyerinin son günlerinde Paris'e Büyükelçi olarak atanır Behiç Erkin.
O sırada Almanlar Fransa'yı işgal etmiş ve ne kadar Yahudi varsa paralarına ve mallarına el koyup, gaz odalarına göndermek üzeredir.
Behiç Erkin, Almanya'dan kendisine verilen demir Haç madalyasın forsunu da kullanarak 20 Bin yahu di vatandaşa Türk pasaportu verir ve bu Yahudileri Almanlara teslim etmez.
Yahudi oldukları için esir almak isteyen Almanlara da aynen şu sözlerle karşılık vererek direnir:
-"Bu kanunları Türk Yahudilerine tatbik edemezsiniz. Çünkü benim ülkemde din, dil ırk ayrımı yoktur. Benim vatandaşlarımın belirli bir kısmına belirli zorunluluklar dayatmak bizim kanunlarımıza aykırıdır"
Bu önemli insanın ölüm yıldönümüydü önceki gün.
Adının verildiği tren istasyonunda bulunan mezarı başında anılması, yüzlerce insanın orada toplanması gerekiyordu.
Sadece TGB andı Behiç Erkin'i iyi mi?
Ne devlet erkanı, ne belediyeler,ne partiler ne de sivil toplum kuruluşları.
Sadece TGB gençleri.
Başta da söyledik...
Bugün ülkeyi yönetenlerin Behiç Erkin'den öğrenmesi gereken çok şey var ama...
Galiba öğrenmek isteyen yok.
Bu kadar unutulduğuna göre...
.....
Korna çalmayınca araç sürmüş gibi olmuyorlar demek ki!

Bundan yıllar öncesini hatırlayanlar muhakkak vardır.
Cadde ve sokaklarda "Klakson çalınmaz" tabelaları vardı.
Çoğu sürücü de, bu tabelaları gördüklerinde utanır ve korna çalmazdı.
Sonra ne olduysa oldu.
Üzerinde Klakson resmi üzerinde çarpı işareti bulunan tabelalar kaldırıldı.
Sonra da bir daha konulmadı.
İstanbul'un bazı semtlerinde bu tabelalar halen var.
İnsanlar söz konusu tabelayı gördüklerinde ister istemez uymak durumunda da kalıyorlar.
Dolayısıyla ses kirliliği o bölgelerde daha az oluyor.
Gelelim Eskişehir'e.
Eskişehir bu konuda belki en kötü kentlerin başında geliyor.
Öyle sürücüler var ki, analarından adeta korna ile doğmuşlar.
Öyle bir alışkanlık olmuş ki korna çalmak, hiçbir neden yokken bile kornaya yüklenebiliyor insanlar.
Daha Yeşil ışık yanmadan kornayı çalanlardan tutun da, 20 metre ilerde ki ışıklarda duracağı belli olmasına rağmen, önünde ki aracın çekilmesi için bile korna çalmaya başlıyorlar.
Sanki korna çalmak, kendilerine tanınmış en tabi hakmış gibi algılıyorlar meseleyi.
Bunu yaparken, çevrede hasta mı var?, çocuklar hayati bir sınava mı giriyor? Umurlarında bile değil.
Artık hastalık haline gelmiş bir alışkanlık olan korna çalma hakkını sonuna kadar kullanıyorlar.
Hani diyoruz ki;
O eski yıllarda cadde ve sokaklarda sıkça bulunan "Klakson çalmak yasaktır" tabelaları geri getirilip konulsa...
Belki birileri utanır da, çalmaktan vaz geçer...
.....
Siyasetin geldiği noktada ne yazık ki böyle bir anlayış var

-"Nasıl olsa lider alıyor oyu" diyorlar.
-"Nasıl olsa partinin belli bir oy oranı mevcut" diye güveniyorlar.
Aslında örneklerine baktığınızda yalan da söylemiyorlar.
Bugün bakın AK partiye!
Erdoğan tek başına alıyor bütün oyları.
Sadece Erdoğan örneği de değil.
Herkes hatırlayacaktır DSP örneğini.
Neredeyse her 5-6 ayda bir yönetimleri görevden alıp, yeni yönetimleri atardı Rahşan Ecevit.
Üye sayısı hep 149'da sınırlı tutulurdu. Çünkü 150 üye ve fazlası oldu mu, yasal olarak kongre yapmak gerekirdi.
Ve bu yöntemle birinci ve iktidarın en büyük ortağı oldu DSP.
Bu gün hala partilerin ve genel başkanların tamamı bu kafada.
Kendi teşkilatlarına güvenmiyor hiçbiri.
Ne yaptıkları üye profiline güven duyuyor, ne de teşkilat yöneticilerinin kendisine sadık oluşuna.
Halbuki teşkilatların şöyle bir rolü var.
Eğer, partinin mevcut oyu 2 milletvekili çıkartacak orandaysa, iyi bir teşkilat bu sayıyı 3 Milletvekiline çıkartabilir.
Eğer partinin mevcut oyu, 2 milletvekili çıkartacak orandaysa, kötü bir teşkilat bu sayısı 1'e düşürebilir.
Teşkilata önem veren ve iyi teşkilatlar oluşturan bir parti, mevcut oyun üzerine oy getirerek, her ilden ilave birer milletvekilini partiye kazandırabilir.
Ama korku var ya korku!
İşte bu koltuk korkusuyla hiçbir parti teşkilatını korumuyor, sevmiyor.
Bu yüzden teşkilatına aday belirleme yetkisini de vermiyor.
"Varsın bir milletvekili eksik olsun" diyor.
"Yeter ki benim yerim sağlam olsun" diye düşünüyor.
.....
Biraz da gülmek lazım
Yaşlı bir çift her yıl düzenlenen bir festivale giderlermiş. Her yıl yaşlı adam festivalde düzenlenen "10 dolara uçak gezintisi"ne katılmak ister, her yıl da karısı itiraz eder ve şöyle dermiş:
- "10 dolar 10 dolardır.".Üç yıl beş yıl "10 dolar 10 dolardır" derken en sonunda yaşlı adam demiş ki; "Bak, artık 71 yaşındayım, bu uçağa bu sene binmezsem bir daha hiç şansım olmayabilir." Fakat karısı tınmamış ve şöyle demiş;
- "10 dolar 10 dolardır...". Ama bu sırada uçağın pilotu bunları duymuş ve ikisine bir pazarlık önermiş:
- "İkisi de uçağa binecekler, eger uçuşun başından sonuna ses çıkarmadan dururlarsa bedava. Ama eğer çıt çıkarırlarsa, 10 dolar ödeyecekler..."
Yaşlı çift kabul etmiş. Ve uçağa binmişler. Pilot da bahis söz konusu olunca başlamış acayip manevralar yapmaya... Taklalar atmış, uçağı kendi ekseninde döndürmüş, ani duruşlar, dönüşler, dalışlar yapmış.Ama arkadan ses yok! En sonunda pes etmiş ve uçağı indirmiş. Yaşlı adama dönmüş;
- "Bildiğim her numarayı denedim. İyi dayandınız. İkiniz de çıt çıkarmadınız..." Yaşlı adam cevap vermiş:
- "Karım uçaktan düşünce söyleyecektim ama 10 dolar 10 dolardır..."