HALİL İBRAHİM BEREKETİ

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varm?ş....
Büyüğü Halil.... Küçüğü ise İbrâhim...
Halil, evli çocuklu. İbrahim ise bekârm?ş... Ortak bir tarlalar? varm?ş iki kardeşin... Ne mahsul ç?karsa, iki pay ederlermiş.. Bununla geçinip giderlermiş...
Bir y?l, yine harman yapm?şlar buğday?. İkiye ay?rm?şlar.... İş kalm?ş taş?maya....Halil, bir teklif yapm?ş : İbrahim kardeşim ; Ben gidip çuvallar? getireyim.
Sen buğday? bekle. - Peki abi demiş İbrahim... Ve Halil gitmiş çuval getirmeye.... O gidince, düşünmüş İbrahim:
- Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday laz?m onun evine Böyle demiş ve, Kendi pay?ndan bir miktar atm?ş onunkine... Az sonra Halil ç?kagelmiş.
- Haydi İbrahim...! Demiş, önce sen doldur da taş? ambara. Peki abi...! İbrahim, kendi y?ğ?n?ndan bir çuval doldurup düşer yola.. O gidince, Halil'i düşünür bu defa: Der ki:
- Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeşim bekâr.O daha çal?ş?p, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek. Böyle düşünerek,Kendi pay?ndan atar onunkine birkaç kürek.... Velhas?l , biri gittiğinde, öbürü, kendi pay?ndan atar onunkine. Bu, böyle sürüp gider..... Ama birbirlerinden habersizdirler.
Nihayet akşam olur. Karanl?k basar. Görürler ki,bitmiyor buğdaylar. Hatta azalm?yor bile.... Hak teala bu hali çok beğenir. Buğdaylar?na bir bereket verir, bir bereket verir ki... Günlerce taş?r iki kardeş bitiremezler. şaşarlar bu işe... Aksine çoğal?r buğdaylar?. Dolar taşar ambarlar?.
Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir.
Bu bereketin ad? : Halil İbrahim bereketidir...