HAYALLER GERÇEK OLABİLİR

Bu öykü, çiftlikten çifliğe, yarıştan yarışa koşarak atları terbiye etmeye çalışan gezginbir at terbiyecisinin genç oğlunun hikayesidir. Babasının işi nedeniyle çocuğun orta öğretimi kesintilere uğrar. Henüz orta ikinci sınıftayken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını ister öğretmeni. Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çifliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan yedi sayfalıkbir kompozisyon yazar. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlatır;hatta o kadar iyi anlatır ki, hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini bile çizer. Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösteren krokiye, 200 dönümlük arazinin üzerine oturacak 1.000 metrekarelik evin ayrıntılı planını da ekler.
Ertesi gün öğretmenine sunduğu yedi sayfalık ödev, kalbinin pıt pıt atmasına neden olur. İki gün sonra ödevi geri alır. Kağıdın üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir "0"ve "Dersten sonra beni gör." Uyarısı üzerine şaşkına döner çocuk.
"Neden 0 aldım?" diye merakla sorar çocuk.." Bu senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal." der, öğretmeni.. " Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağınız yok. At çiftliği kurmak büyük para gerektirir. Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da alman gerekiyor. Bunu başarman imkansız." Der ve ekler: "Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm."
Çocuk hayal kırıklığı içerisinde evine döner ve uzun uzun düşünür. Babasına danışır. "Oğlum!" der babası, "Bu konuda kararını kendin vermelisin. Bu senin hayatın için oldukça önemli bir seçim!." Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürür hocasına. "Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin" der, "Ben de hayallerimi.."
O orta iki öğrencisi çocuk, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1.000 metrekarelik evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev, şöminenin üzerinde çerçevelenmiş olarak asılı. Öykünün en can alıcı yanı şu: Aynı öğretmen, geçen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp kurmaya getirir. Çiftlikten ayrılırken eski öğrencisine: "Bak!.." der, "Sana şimdi söyleyebilirim. Ben senin öğretmeninken, hayal hırsızıydım. O yıllarda öğrencilerimden pek çok hayal çaldım. Allah'tan ki, sen, hayalinden vazgeçmeyecek kadar inatçıydın."