HAYAT BOYU ÖĞRENME

YAŞ 5 : Anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının, beni ne kadar korkuttuğunu öğrendim.

YAŞ 7 : Meşrubat içerken gülersem, içtiğimin burnumdan geleceğini öğrendim.

YAŞ 12 : Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan yoksun kalmak olduğunu öğrendim.

YAŞ 13 : Annemle babamın el ele tutuşmalarının beni daima mutlu ettiğini öğrendim.

YAŞ 15: Bazen hayvanların kalbimi insanlardan daha fazla ısıttığını öğrendim.

YAŞ 18: İlk gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan ibaret olduğunu öğrendim.

YAŞ 33 : Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para vermek olduğunu öğrendim.

YAŞ 36 : Önemli olanın başkalarının benim için düşündükleri değil, benim kendi hakkımda ne düşündüğüm olduğunu öğrendim.

YAŞ 38 : Eşimin beni hala sevdiğini, tabakta iki elma kaldığında küçüğünü almasından öğrendim.

YAŞ 41 : Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda belirlediğini öğrendim.

YAŞ 44 : Annemin beni görmekten her defasında sonsuz mutluluk duyduğunu öğrendim.

YAŞ 46 : Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlünü aydınlatabileceğini öğrendim.

YAŞ 49 : Herhangi bir bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o işin yaratıcılığa dönüştüğünü öğrendim.

YAŞ 50: Sevgi, evde üretilmemişse, başka yerde öğrenmenin çok güç olabileceğini öğrendim.

YAŞ 53 : İnsanların bana, benim izin verdiğim biçimde davrandıklarını öğrendim.

YAŞ 55 : Küçük kararları aklımla, büyük kararları ise kalbimle almam gerektiğini öğrendim.

YAŞ 64 : Mutluluğun bir parfüm gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan başkalarına veremeyeceğimi öğrendim.

YAŞ 70 : İyi kalpli ve sevecen olmanın, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim.

YAŞ 82 : Sancılar içinde kıvransam bile başkalarına baş ağrısı olmamam gerektiğini öğrendim.

YAŞ 90 : Kiminle evleneceğim kararının hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim.

YAŞ 95 : Öğrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim.