HAYATI DOLU DOLU YAŞAMAK

Kör, sağır ve dilsiz doğdu.Fakat insanlık tarihine dilenci olarak değil çok iyi bir felsefeci olarak geçti. Başlangıçta göremiyordu,konuşamıyordu,duyamıyordu. Ama bütün bu engellerin üstesinden gelmeyi başardı. Ve bir gün şöyle dedi:
"Bazen kendi kendime dünyada herkes senede iki gün görme ve işitme hassalarından mahrum kalsa ne iyi olurdu diye düşünürüm. O zaman onlar karanlıkta görme kabiliyetlerine daha çok değer vermeyi, sessizlikte seslerin verdiği zevki daha iyi duyabilmeyi öğrenebilirlerdi."
Acaba sadece birkaç günlüğüne görebilmesi mümkün olsaydı önce neleri görmek isterdi
Helen Keller?
"Birinci gün bana olan iyillikleri ve yardımlarıyla hayatıma değer veren insanları görmek isterdim. Bir kimseyi görebilmenin insanlarda ne hisler uyandırdığını bilmiyorum. Ben sadece dokunarak onların yüz hatlarını, kederli mi neşeli mi olduklarını hissedebilirim. Fakat görenler acaba gözlerini iyi kullanıyorlar mı? Sevdiklerinin göz renklerini yüz hatlarını biliyorlar mı? Evet ilk gün sevdiğim arkadaşlarımı eve çağırıp yüzlerine uzun uzun bakardım. Sonra yeni doğmuş bir bebek görmek isterdim. Sadece onun masumluğundan bir güzellik hissesi alabilmek için. Kitapları görmek isterdim.
O akşam gurubun her zamankinden daha parlak ve muhteşem olması için Allah’a yalvarırdım. Ve gözlerimi hiç ama hiç kapamazdım. Ertesi günü şafak vaktini seyrederdim. Sonra insanların sanat eserlerini görmek isterdim
Etrafınıza üç gün sonra bir daha hiç görmeyecekmiş gibi bakınız
üç gün sonra bir daha hiç duymayacakmış gibi dinleyin sesleri
Belki o zaman her zaman bakıp ta görmediğiniz, işitip de güzel bulmadığınız ne harikalarla karşılaşacaksınız.