Hergünü son gününüz gibi bilin

Adam, telaşl?, öfkeli bir halde han?m?na bağ?r?p, çağ?r?yordu. Babalar?n?n sesini duyan iki çocuk ise yataklar?ndan kalk?p salona gelmişti. Babalar?n?n öfkesini görünce, korkmuş, sinmiş halde birer koltukta sessizce oturup kalm?şt?.
Adam, çocuklara, han?m?n üzüntüsüne ald?rmadan söylenip duruyordu:
-Söyledim değil mi, söyledim. Bu gün toplant? olduğunu, aç?k mavi gömleği ütülemeni söyledim. "Kahverengi gömlekle gidiversen nolur!"muş. Bugün sunum yapacağ?m, karamsar bir görüntü mü vereyim, dinleyenlerin içi karars?n, bu da projeye verecekleri oyu etkilesin! Bunu mu istiyorsun?
-Tamam bey, bitti işte.
Adam aç?k mavi gömleği h?ş?mla ald?;
-Bitti, tabi bitti ama ben geç kald?ktan sonra bitmiş neye yarar.
Han?m? çocuklar?n korkmuş yüzlerine bakt?ktan sonra, yine eşini sakinleştirmeye çabalad?;
-Dün bundan da geç ç?km?şt?n, vakit var, yetişirsin.
-Anlam?yor ki, anlam?yor ki. Bu gün sunumu ben yapacağ?m.
Herkesten önce gitmeliyim ki, gelecek önemli konuklara 'Hoş geldin' demeliyim.
Adam bir sürü söz daha söylenerek, bağ?rarak ç?kt?, arabas?n? çal?şt?r?p uzaklaşt?.
Han?m?, direksiyon baş?nda da öfke saçan eşinin halinden endişelendi, "Bir kaza yapmasa bari..."
Eşi uzaklaş?nca, çocuklar?n?n yan?na gidip sar?ld?, rahatlatmaya çal?şt?.
-Madem erkenden kalkt?n?z, hemen size sultanlara lay?k bir kahvalt? haz?rlay?p getireceğim.
Mutfağa geçti, zihnindeki huzursuzluğu dağ?tmak için hemen neşeli müzikler çalan bir radyoyu açt?. Ocağa haşlamak için yumurta koydu, cezvede süt ?s?tmaya başlad?. Masaya zeytin, peynir, reçel koymay? da ihmal etmedi.
Biraz sonra çocuklar?na seslendi
-Kahvalt?n?z haz???r!
Çocuklar kahvalt?ya otururken, radyoda müziğin birden kesilmesi dikkatini çekti. Son dakika haberi anonsuyla, radyonun sesini biraz daha açt?. Radyo'da zincirleme bir kaza haberi vard?. Ayr?nt?larla biraz sonra birlikte olacağ?z demişti spiker ama kazan?n yerini söylediği andan itibaren o sandalyesine y?ğ?l?p kalm?şt?. Spikerin bahsettiği kaza yeri, kocas?n?n her gün işe giderken geçtiği dörtlü kavşakt?.
Eşinin bu kavşaktaki trafikten şikayetçi olduğunu, her sabah yoğun bir trafik olduğunu söyleyişi akl?na geldi. "Geç kald?m diye acele edip acaba o da..." Akl?na gelen düşünce içini daha da yakt?, hemen ayağa kalkt?.
-Çocuklar, unutmay?n ocağa yaklaşmak yasak. Kahvalt?n?z? yap?p salona geçin, oynay?n. Benim acil bir yere uğramam gerek, kap?y? da kimseye açmay?n tamam m??
Çocuklar? uslu, söz dinler olduğu halde, çok k?sa süreli de olsa evde yaln?z b?rakmak zorunda kalsa tekrar tekrar tembihte bulunurdu.
Sokağa ç?kmak için üzerine bir şeyler ald?, cebine de bir taksi paras? ald?. Kap?ya yöneldiğinde kocas?n?n bu kazada ölmüş olabileceği endişesiyle kabar an yüreğine daha fazla dayanamay?p, ağlamaya başlam?şt?. Göz yaşlar?n? çocuklar? görmesin diye, aç?k olan mutfak kap?s?na s?rt?n? dönmeye özen gösteriyordu. İçindeki ac?n?n kocas?n?n ölmüş olma ihtimali kadar, giderken kendisini k?rmas? ve çocuklar?n?n önünde bağ?r?p çağ?rmas?ndan da kaynakland?ğ?n? anlad?. Oysa her zaman böyle öfkeli değildi.
-Eğer ölürse, çocuklar?m babalar?n?, son gördükleri haliyle mi hat?rlayacak? Kalp k?ran, öfkeli bir baba olarak m? kalacak ak?llar?nda?
Kap?dan ç?karken, çocuklar?na bir kez daha seslenecekti ama art?k akan gözyaşlar? saklanamayacak haldeydi. Hemen kap?y? aç?p d?şar? ç?kmak için hamle yapt? ama karş?s?nda kap?ya doğru ad?m atmakta olan kocas? vard?.
Adam, bir an kar?s?n?n ?slak yanaklar?na bakt?; "Haberleri mi dinledin?" diye sordu. Han?m?, konuşamadan sadece baş?yla onaylad?. Adam, önce sar?ld?, sonra eşinin yanaklar?n? sildi.Han?m? zorlukla sordu;
-Hani önemli bir toplant?na geç kalm?şt?n, niye döndün?
-Kaza benim hemen yak?n?mda oldu. O anda toplant?dan daha önemli bir şeyi unuttuğumu hat?rlad?m. Eğer o kazada ölseydim...
O anda çocuklar da yanlar?na gelmiş, babalar?n?n yine öfkeli olabileceğini düşünerek, annelerinin yan?nda durmuştu. Adam, bütün içten, samimi gülümsemesiyle çocuklar?n? yan?na çağ?rd?, boyunlar?na sar?ld?, yanaklar?ndan öptü.
-Ben bu gün büyük bir hata yapt?m ve evden ç?karken, sizleri ne kadar sevdiğimi söylemeyi unuttum. Böyle önemli bir şey unutulur mu hiç. Ne yapal?m, ben de geri döndüm.
Her günü son günün bil.