İNANMAK

İşadam?, ofisinde geç saatlere kadar sekreteri ile ciddi ciddi çal?ş?r.
Geç olmuştur, günün yorgunluğuna ek olarak ac?km?şlard?r.
"Hadi ç?kal?m art?k, gidip bir şeyler yiyip evlerimize gidelim" der ve ç?karlar, bir lokantada iyi bir akşam yemeği yerler, biraz da alkol al?rlar, sora işadam?, sekreterini evine b?rak?r.
O ara, sekreter, patronuna nezaketten bir kahve içmek isteyip istemediğini sorar.
İşadam? da neden olmas?n diye düşünüp kabul eder.
Kahveyi içki takip eder, içkiden sonra ruhlar ?s?n?r ve birlikte olurlar...
İşadam? kalkar, evine gider.
Sabah 04 civar?d?r. Arabay? park eder, cebinden bir tebeşir ç?kart?r, ceketine pantolonuna bir kaç çizik atar biraz tebeşir tozu serper ve içeri girer.

Kar?s? ayakta beklemektedir. "Neredeydin ?" diye sorar.
İşadam? da "Aysel'le geç saate kadar çal?şt?k, sonra yemeğe gittik, onu eve b?rakt?m yemekten sonra, ama beni kahve içmeğe çağ?rd?, kahveydi, sohbetti, içkiydi derken kendimizi yatakta bulduk,
anca toparland?m, geç kald?m, özür dilerim kar?c?m" der.
Kar?s?
"Yalanc????? !
Yine bütün gece o zibidi arkadaşlar?nla bilardo oynay?p bira içtin di mi !
Sen adam olmayacaks?n senin ruhun serseri !" der ve bu hikaye burada biter.
Hikayeden ç?karmam?z gereken ders;
Daima doğruyu söyleyin !
Çünkü kad?nlar sadece inanmak istediğine inan?r.