Birkaç bürokrat ormanda yürüyüşe çıkmış. Bir müddet sonra ormanın içinde boş bir depo görmüşler. Yahu demişler devletin bu hazinesini kimse sahiplenmeden hemen buraya bir bekçi koyalım demişler.
Bir süre sonra bu bekçi belki işe gelmez, onu takip edecek bir görevli de işe alalım demişler.
Bir müddet sonra da yahu bunların canı çay kahve de ister bir de çaycı atayalım demişler. Şimdi bunlar üç kişi oldu. Bunları bir de işe götürüp getirecek bir araba ve şoför tahsis etmek gerekir demişler.
Daha sonra yahu bunların özlük haklarını, falanı filanı takip için de bir memur gerekir deyip, bir memur daha atamışlar.
Böyle sürüp giderken sayı 10’lara çıkmış.
Yine bir gün; Yahu burada sayı çoğaldı şimdi buraya bir genel müdür gerekir demişler ve atamışlar.
Gel zaman git zaman devletin hesap kitap işleri görülürken bakmışlar ki burası hep zararda ve devlete yük oluyor.
Hemen buna bir çare bulmak gerekir diyerek günler süren toplantılar yapmışlar.
Ve nihayet çözümü bulmuşlar. Ormanda boş boş durup işe yaramayan bu depoya atadıkları ilk kişi olan bekçinin işine son vermişler.