İSTEMEK, BAŞARMANIN YARISIDIR

Bir gün, k?rlarda gezintiye ç?kan bir adam, kenara oturduğu otladan birinin dal?nda , küçük bir kozan?n varl?ğ?n? fark etti. Koza ha aç?ld? ha aç?lacak gibiydi. Adam , bunun bir kelebek kozas? olduğunu tahmin ediyordu. Böyle bir f?rsat bir daha ele geçmez diye düşündü; ve bir kelebeğin dünya yüzü gördüğü ilk dakikalara şahit olmak istedi.
Dakikalar dakikalar? kovalad? , saatler geçmeye başlad? , ama henüz kelebeğin küçük bedeni o delikten ç?kmad?. Sanki , kelebeğin d?şar? ç?kmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş olabileceğini düşündü. Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapm?ş da , art?k yapabileceği bir şey kalmam?ş gibi geldi ona. Bu yüzden, kelebeğe yard?mc? olmaya karar verdi: cebindeki küçük çak?y? ç?kar?p kozadaki deliği bir cerrah titizliğiyle büyütmeye başlad?.
Böylece, bir-iki dakika içinde kelebek kolayca d?şar? ç?k?verdi. Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatlar? buruş buruştu. Adam kelebeği izlemeye devam etti; çünkü kanatlar?n?n her an aç?l?p genişleyeceğini ve narin bedenini taş?yacak kadar güçleneceğini umuyordu. Ama bunlardan hiçbiri olmad?. Kelebek, hayatının geri kalan?n? , kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi. Ne kadar denese de, asla uçamad?.
Adam?n bütün iyi niyetine ve yard?mseverliğine rağmen anlayamad?ğ? şey, kozan?n kısıtlayıcılığının ve buna karş?l?k kelebeğin darac?k bir delikten d?şar? ç?kmak için gereken çaban?n, Allah'?n kelebeğin bedenindeki s?v?y? onun kanatlar?na göndermek ve bu sayede kozan?n kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda onun uçmas?n? sağlamak için seçtiği bir yol olduğuydu.
Bu gerçeği öğrendiğinde, hayat boyu unutamayacağ? bir şey de öğrenmişti: Bazen, hayatta tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey, çabalard?r. Eğer Allah, hayatta herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, o zaman, bir anlamda sakat kal?rd?k. Olabileceğimiz kadar güçlenemezdik o zaman. Ve asla uçamazd?k..