KADINLAR VE SİYASET

                                    
              24 Haziran seçimi için, siyasi partiler, aday listelerini, Yüksek Seçim Kurulu’na  verdi ama sunulan listelerde, 600 milletvekili adayı içerisinde, kadın aday sayısı, her zaman olduğu gibi, arzu edilen boyutta değildir.
               AKP listesinde, 126 kadın adaya, CHP listesinde 137 kadın adaya, yer verilirken, İYİ Parti de ise  adaylarının yüzde 25’si kadınlardan oluştu: 600 kişilik listede 150 kadın ve 450 erkek yer aldı. HDP’nin, gösterdiği kadın sayısı ise  230 oldu.
             Oysa kadınlar, iş yaşamının, her kademesinde aktif olarak çalışıyorlar. Pek çoğu da başarılı kariyer çizgisine sahiptir. İlginç olanı, Türk toplumunda, bu kadar kadın çalışmasına rağmen tepe yönetimlerde, özellikle de TBMM’ de, çok az sayıda kadın olmasıdır.
              Ayrıca tarihte, Türkler’ de, kadın, erkek konumu eşitti. Nitekim geçmişte, Devlet yönetiminde, Hakan ile Hatun’un, ortak karar verdikleri biliniyor. Bir yazılı emre yalnızca, ”Hakan emrediyor ki” sözleriyle başlamak, o emre boyun eğmemek için geçerli bir nedendi. “Hakan ve Hatun emrediyor ki” ifadesi, buyruğun geçerli olduğunu gösteriyordu. Hakan, tek başına bir elçiyi kabul etmiyordu. Şölenlerde, kurultaylarda, ibadetlerde, ayinlerde savaş ve barış meclislerinde, Hakan ve Hatun birlikte yer alıyorlardı. Bugün Türk kadının, her alanda olduğu gibi, siyasi alanda da, tarihteki bu konumdan çok uzaktır.
              Yine Türk tarihinde, yer alan, Nene Hatun,  Kara Fatma,  Yirik Fatma, Gördesli Makbule, Halide Edip, Ayşe Hanım, Asker Saime, Nezahat Hanım, Süreyya Hanım… gibi pek çok türk kadınının, vatanımızın bölünmez bütünlüğünü korumak, canımızdan daha çok sevdiğimiz bayrağımızın, bu topraklarda dalgalanmasını sağlamak, milletimizin huzur ve mutluluk içerinde, özgürce yaşamasını sağlamak için yaptıkları fedakarlıklar ortadadır.
          Siyasi partiler, erkek ve kadın, birlikte, her alanda, başarılı olacağına inanmak zorundadırlar. Nitekim Atatürk, " Bir toplum, bir millet, erkek ve kadın denilen iki cins insandan meydana gelir. Mümkün müdür ki, bir toplumun yarısı, topraklara zincirlerle bağlı kaldıkça, diğer kısmı göklere yükselebilsin!" demiştir.
         Atatürk, bu görüşlerini sözde bırakmadı ve ülkemizde, ciddi anlamda kadınlara tanınan fırsat eşitliği politikaları, Cumhuriyet döneminde, Atatürk’le başlamaktadır. 1922 ve 1934 yılları arasında, yapılan devrimlerle ki, eğitimde fırsat eşitliğinin sağlandı.
          Türk kadını, siyasal haklarını batılı ülke kadınlarından çok daha kolay elde etti. Atatürk, kadına 3. Nisan 1930’ da, belediye seçimlerine katılma, 5 Aralık 1934’te milletvekili seçme ve seçilme hakkını verdi. 1935’teki ilk seçimlerde, TBMM’ ye, 18 kadın girdi. Ancak çok partili dönemde, arzu edilen boyutta siyasi platforma yansımadı.
              Oysa Birleşmiş Milletler verilerine göre, tüm dünyada, perlamentolarda, kadın milletvekili oranınıni ortalaması yüzde 22. Mecliste, kadın erkek eşitliğinde, Türkiye, dünyada 91. sırada yer alıyor.
               Yerel yönetimlerde de TBMM’ de olguğu gibi, görev alan kadına sayısı arzu edilen boyutta değildir. Seçilen 31 bin 790 belediye meclis üyesinden, bin 340'ı, . 65 il belediyesinden sadece 2'sini kadınlar kazanırken, 16 büyükşehir belediyesinde ise kazanan kadın belediye başkanı olmadı…
             Avrupalı kadınlar, siyasi haklarını çok daha geç elde etmelerine rağmen, meclislerinde daha fazla sayı ile temsil ediliyorlar. Kadın milletvekillerinin sayısı, ülkelerin gelişmişlik düzeyi ile doğru orantılı olarak zaman içerisinde artış göstermiştir.
             Dünya, parlemontalarındaki kadın milletvekillerinin oranı, 1945 te %3 iken,2004 te bu oran %13 düzeylerine yükselmiştir, Nitekim İsveç’ te, bu oran yüzde 40.4, Norveç’ de yüzde 36.6, Danimarka’da, yüze 33.71, milletvekili var. Türkiye’ de, bu oran, çok düşüktür. Her geçen yıl da düşüyor.
             Türkiye’de, kadınlar, arzu edilen boyutta siyasi platformda yer almıyorlar. Ancak bu olumsuz gelişmede, kadınların da sorumluluğu var. çünkü çağımızda, her alanda olduğu gibi, siyasette de  hak verilmez alınır.O nedenle de kadınların,siyasette istenen boyutta yer almaları için  kadınalar, birlikte, etkin bir şekilde mücadele etmelidir.