Keşke her şey cenaze töreni öncesindeki gibi olabilse...

Genç yaşında aramızdan ayrılan can dostumuz Salim Kartal'ın cenaze törenine aktı dün insanlar.
Caminin önü miting meydanından farksızdı adeta.
Çoğu insanın, o kalabalığı görüp;
-"Allah bize de böyle cemaat nasip etsin" diye düşündüğü adeta yüzlerden okunuyordu.
O kalabalık içinde, görüşebildiklerimizle görüştük elbet.
Bir ara...
Bir köşeye çekilip, Salim Kartal'a son görevini yapmak için gelenleri izledik uzaktan.
Kimler yoktu ki cenazede?
Birbiriyle anlaşamadığını bildiğimiz insanlar sohbet ediyordu bir tarafta.
Yan yana gelmesi mümkün olmayan insanları gördük yan yana.
Hemen her gün görüşüp, yediği içtiği ayrı gitmeyen insanların, adeta uzun zamandır görüşmüyorlarmış gibi sarıldıklarına şahit olduk.
Cami bahçesinde kendiliğinden oluşan grupların tümünde, Salim Kartal ile ilgili anıların anlatıldığı hikayeleri dinledik defalarca.
-"Dünya ne kadar boş. İşte dün vardı, bu gün yok. O yüzden kalp kırmamak lazım" diyordu her görüştüğümüz.
Cenaze namazına geçildiğinde imamın;
-"Her canlı ölümü tadacaktır" ayetini okuduğunda, biz de orada ki herkesin kafalarında ki düşünceyi rahatlıkla okuyabildik.
Zira...
Bunu duyan herkesin içinden de olsa "Bundan sonra daha iyi insan olacağım" dediğine emindik.
Netice itibarıyla...
Cenaze töreni öncesi ve cenaze töreni sırasında herkes bir karar aldı kendince.
Ölümün soğuk yüzü, yaşamın ne kadar kısa olduğunu bir kez daha hatırlatmıştı zira.
Bu kısacık yaşamda, Yalana, Küslüğe, Kin'e ve riyakarlığa yer olmamalıydı.
Bundan sonra olmayacaktı da...
Ama her cenaze sonrasında olduğu gibi, çok kısa sürdü bu karar.
Törenin bitmesi, definin yapılmasıyla hemen herkes eski haline dönüverdi.
Aslında o 20-30 dakikalık duygu yoğunluğuydu asıl yaşamın olması gereken...
Fazla sözü uzatmaya gerek yok.
Keşke tüm yaşamımızı, katıldığımız cenaze törenlerinde içimizi ve zihnimizi kaplayan duygularla yaşayabilsek...
Keşke...
Her cenaze sonrasında, kısa da olsa o iyi insan olma kararımızı, cenaze sonrasında da devam ettirebilsek...
O zaman yaşam ne güzel olurdu değil mi?