Geçen hafta, kısal kesimde, bazı ziyaretlerde bulunduk. Kırsal kesimin, çok ciddi sorunları var. Özellikle de köy okulları ve öğretmen lojmanları, kendi kaderine terk edilmiş, okullar ve lojmanlar kullanılmadığı için, harap durumda ve yıkılma tehlikesiyle karşı karşıya
Yıllardır, köşemizde, taşımalı öğretim dolayısıyla, köylerde, kendi kaderine terk edilen, okul binalarının korunmasını, sıkça gündeme getirdik. Ayrıca ulaşabildiğimiz ilgililere, hatta TBMM'deki Eskişehir ve diğer illerin milletvekillerine, Eskişehir'de, görev alan her valiye, kaymakamlara ve Milli Eğitim Müdürlerine de durum ilettik.
Köylerde atıl kalan okul binalarına, sahip çıkılmasını ve korunmasını istedik. Ancak bugüne kadar, çözüm bulunmadı. o nedenle de okullara sahip çıkmayan, ilgililer hakkında, Cumhuriyet savcıları, gereğini yapmalıdır.
Oysa Tebliğle Dergisi'nde yayınlanan, Aralık 1994/2420 Sayılı Taşımalı Öğretim Yönergesi' nın, 19. maddesi gereği, taşımalı öğretim yapılan köylerde, okul binalarının, ne yapılacağı, net bir şekilde belirlenmişti. Söz konusu uygulama kapsamına alınan ve boş bulunan okul, bina ve tesisleri ile öğretmen lojmanları, Bakanlığın muvafakati alınarak yapılacak işlemlerde belli idi.
Okul binalarının, öncelikle halk eğitim hizmetlerinde ve diğer millî eğitim hizmetlerinde kullanılması, sonra sağlık, nüfus plânlaması, köy kütüphanesi, PTT gibi hizmetlere geçici olarak tahsis edilebilecekti.
Öğretmen lojmanları ise öncelikle öğretmenlere ve milli eğitim personeline, bunun dışında, diğer kamu görevlilerine, geçici olarak tahsis edilecekti. Okul bina ve tesisleri ile öğretmen lojmanlarının geçici olarak tahsisinden, 222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanununun 76, maddesi gereğince, elde edilen gelirlerin, ilköğretimde kullanılacak ve okul bina ve tesisleri ile öğretmen lojmanlarının, geçici olarak tahsisi yapılan, kamu kurum ve kuruluşları tarafından, bakım ve onarımlarının yapılması şartıyla tahsis edilecekti.
Yönergenin, 20. maddesi gereği, boş kalan okul binası, tesisleri ile araç-gereç ve öğretmen lojmanları, köy muhtarına bakım ve korunması yapılmak üzere, teslim edilecek. Öğrencisi taşınan okuldaki defter, dosya, kayıtlar ve her türlü resmî evrak merkez okulda muhafaza edilecekti. Ancak bu alanda köy muhtarlarınca gerekli ilgi gösterilmedi.
Bugün muhtarlara teslim edilen veya edilmeyen, okul binalarından pek çoğu kendi kaderlerine bırakılmış durumdadır. Harap olan okul binalarını gördükçe de, Milli Eğitim Bakanlarımızda Rahmetli Mustafa Necati'nin, " MİLLET MALI" hikâyesini hatırlarım. İçim sızlar. Bu hikâyeyi, bir kez daha ilgililer ve kamuoyu ile paylaşmak isterim.
" Soğuk, karlı bir hava, yer bembeyaz. Bu beyazlığı, yalnız önümüzde giden karartılar bozuyor. Bunlar kağnılarıyla, ordumuza cephane taşıyan köylü kadınlar.
Biraz sonra, onlara yetişip, selamlaştık.
Biz kalın paltolarımız altında titrerken, çok yaşlı bir nine, yorganını kağnının üstüne örtmüştü. Çıplak ayakları ile karları çiğniyordu. Arkasındaki peştamalın içinde de kendisi gibi çıplak bir yavru vardı.
Onları görünce, içim sızladı.
-Nineciğim dedim. Üşümez misin sen? Bak torunun nerede ise donacak. Arabaya serdiğin yorganını, onun üzerine örtsene...
Nine, kağnıya doğru koştu.
-Kar serpeliyor oğlum,dedi.Bunun altındaki "MİLLET MALI" dır, ıslanmasın.
Sonra yorganın uçlarını, çeke çeke, cephaneyi iyice örttü.
Torunundan, oğlundan, kendisinden, çok ordumuzun cephanesini düşünüyordu.
İşte, Türk Milleti, Kurtuluş Savaşını, böyle fedakârlıklarla kazandı."
Bu hikâyeyi hatırladıkça da, vatandaşın alın teri vergileri ile yapılan okul binaları, niçin böyle oluyor diye düşünürüm. Hele Sinop İlinde, samanlıktan bozma bir derslikte, öğretmenlik yaptığım günleri, hatırladıkça da daha da çok üzülüyor, adeta isyan ediyorum.
Elbette çözüm bulan, illerimiz de var. Nitekim Ordu ilinde, kırsalda ve kentte, ilköğretim okullarının fiziki yönden yeterli hale getirilmesi için, Milli Eğitim Müdürlüğü, gerek öğrenci azlığı, gerekse taşımalı ilköğretim sebebiyle, kapalı ve atıl durumda bulunan 462 köy okulunu, Gümüşhane' de ise il genelinde kapalı olan 283 köy okul binası satışa çıkarıldı. Eskişehir valiliği de ya bu okul ve lojmanlara sahip çıkmalı, ya da Ordu ve Gümüşhane illeri gibi okul ve lojmanların, satışını yaprak eğitime kaynak yaratmalıdır.
Bu önerimiz karşısında, Eskişehir Valimiz, Sayın Güngör Azim TUNA
bu soruna, kalıcı çözüm bulur veya pek çok ilde olduğu gibi, köylerdeki okul binaları ve lojmanları, satılarak elde edilecek gelirle, ilköğretimin, derslik, araç ve gereç ihtiyacı karşılanır mı bekleyip göreceğiz.
KÖY OKUL BİNA VE LOJMANLARI
Geçen hafta, kısal kesimde, bazı ziyaretlerde bulunduk. Kırsal kesimin, çok ciddi sorunları var. Özellikle de köy okulları ve öğretmen lojmanları, kendi kaderine terk edilmiş, okullar ve lojmanlar kullanılmadığı için, harap...