Kriz yok diyorlar ya...

Birileri ısrarla kabul etmek istemiyor ama...
Piyasalar da ekonomik krizden ötürü adeta kırılıyor.
Dünya'ya mal ihraç eden koca koca firmalar 200 TL parayı ödeyemez duruma gelmiş.
Gözünü ticaretle açmış insanlar;
-"40 yıldır böylesine kötü bir durum görmedim" diyor.
Neredeyse her sohbet ettiğimiz işadamı, ilk kez çekinin arkasının vurulduğundan yakınıyor.
Gelinen noktada tablo öylesine bir hal almış ki...
Yapılabilecek her şey yapılmış.
Yani...
İşçi çıkartılmış, giderler sıfıra indirilmiş, üretim yavaşlatılmış, yatırımlar rafa kaldırılmış.
Yine de gün kurtarılamaz hale gelinmiş.
Şöyle bir dolaşın çarşıda.
Kapanan işyerlerinin haddi hesabı yok da...
Açılan işyerlerinin de yarısı Telefoncu, diğer yarısı ise Simitçi dükkânları...
Bu aslında her şeyi açıklıyor...
İnsanlar haberleşebilmek için kontör, karınlarını doyurmak için ise simit yiyor.
Buna rağmen iktidar krizin teğet geçtiği ısrarında.
Bir türlü kabul etmiyor yaşananları.
İşçi çıkartanları "fırsatçı", iflas edenleri "Beceriksiz" ilan ediyor.
Ama, yaşanan krizi ve bu krizin yarattığı tahribatı...
Yaşayan biliyor.
Ne diyelim...
İktidarın krizi kabullenmesi için, galiba telefoncu ve simitçilerin de dükkanlarına kilit vurması gerekiyor...