MESLEKİ EĞİTİM KALKINMANIN TEMEL TAŞI

Sivrihisar Kaymakamı Sayın Hüseyin ÇAKIRTAŞ ve İlçe Milli Eğitim Müdürü Sayın Durmuş YAVUZ un, Sivrihisar Dernek ve Vakfını ziyaretlerinde, "EĞİTİM", özellikle de ilçede sayıları 13'e ulaşan, meslek liseleri ve Meslek Yüksek Okulu konuşuldu.
Sohbet şeklinde geçen görüşmede, ilçedeki meslek okulları ve Meslek Yüksekokulu' nun, bugünkü imkânları ile öğrenci barınması değerlendirildi ve " Meslek Liseleri ve Meslek Yüksekokulu' nda, kaliteyi nasıl artırabiliriz?" sorusuna da cevap arandı.
Ayrıca meslek liselerinde ve Meslek Yüksekokulu' nda, kaliteyi artırmak için, okul sanayi ve hizmet sektörü ile işbirliği yanında, "TOPLUM KATILIMI" üzerinde de fikir birliği oluştu. Bu arzu ve Sivrihisar' da meslek liseleri ve Meslek Yüksekokulu ile okul- endüstri işbirliği sağlanırsa, hem öğrenci, işçi ve işveren, hem de eğitim kurumları ve toplum açısından ciddi yarar sağlanır. Öğrencilerin, iş bulma olanağı da artar.
Okul Endüstri işbirliğinde öğrenciler, ilgi ve yeteneklerine göre gerçek iş ortamında çalışırlar. İyi iş alışkanlıkları kazanırlar, sorumluluk duyguları ve liderlik özellikleri gelişir. Meslek seçmede, daha esnek, bilinçli ve doğru karar verebilirler. Kendi başına iş yapma ve grup çalışmasına uyum yetenekleri gelişir.
Endüstri-okul işbirliğinde, eğitim kurumları, yeni teknolojiler yakından izler. Danışmalık hizmetleri geliştirilir. Uygulanan programların, değerlendirilmesi gerçekleşir. Öğretmenler sanayideki gelişmeleri yakından izleyerek, kendilerini yenileme fırsatı doğar.
Okul-sanayi işbirliği, toplum açısından da önemlidir. Bu işbirliği sonucu, toplumda nitelikli insan gücü potansiyeli artar. Şahısların aktiflik ve girişimcilik, özelliklerinin gelişmesi sonucu, toplum dinamik bir yapı kazanır. Yararlı vatandaşlar, yetiştirilmiş olur.
Aslında Türkiye' de, üniversiteler ve meslek liseleri de, hizmet sektörü ve sanayi ile sürekli arayışı içindeler. Ancak bu ortak arzu bir türlü, tarafları tatmin edecek seviyeye getirilemedi. Öte yandan küresel pazarların yarattığı rekabet ortamı, her yerde olduğu gibi Türkiye'de de daha iyi mal ve hizmet üretimini, zorunlu kıldı. Bunu sağlayabilmek için de sanayi ve hizmet sektörünün, iyi ve kaliteli üretim yapabilecek nitelikli elemana ve bu elemanları yetiştiren Meslek Yüksek Okulları ve Meslek liselerinin de sanayi, işletme ve hayırsever insanlarımıza ihtiyacı vardır.
Gerçi ülkemizde, okul sanayi işbirliği konusunda, somut adımlar atılıyor. Ancak yeterli değildir. Bu çalışmalar, proje bazında gerçekleştirilmelidir. Böyle projeler, meslek liseleri ve meslek Yüksekokulları ile sanayi ve hizmet sektörü arasında yakınlaşmayı, birbirini daha iyi tanımayı sağlayacaktır. Bu tür projelerde hedef, sanayinin ve hizmet sektörünün eğitime katkıda bulunmasını, özellikle de sanayi ve hizmet sektöründe, uygulanan son teknolojilerin okullara yansımasını da sağlayacaktır.
Öte yandan Eskişehir' de, kaliteli ve nitelikli ara elaman yetiştirme de ESO ve ETO gibi meslek odaları yanında, sendikalara da ciddi görevler düşüyor. Bu kuruluşlar da, ya kendileri, ya da müştereken, proje bazında çalışmalar yapabildikleri gibi, YÖK, TOBB, TİSK ve TÜRK- İŞ " gibi kuruluşlarla da işbirliği yapabilirler.
Şu bir gerçek ki "MESLEKİ EĞİTİM", ülkemizin kalkınması için vazgeçilmez bir unsurdur. Sistem içinde yetiştirdiğimiz, insan gücünün, üstün niteliklere sahip olması, gelişen bilim ve teknolojiye uyum sağlamasını istiyorsak, meslek eğitimi yapan insanlarımız, gerçek iş koşullarında yaparak yaşayarak öğrenme esaslarına göre yetiştirmek zorundayız. Bu ancak Endüstri- Hizmet sektörü ve okul işbirliği ile mümkündür.
Elbette okul-Endüstri işbirliğinde, sorunlar olacaktır. Bu sorunların ortadan kalması için de her iki tarafında, özveride bulunması şarttır. Özellikle de bu işbirliğinde görevli öğretmenlerin seçiminde, gerekli özen gösterilmeli, bu öğretmenler belirli bir eğitimden de geçirilmelidir. Hatta iki yıl endüstri deneyimine sahip olmaları için de gerekli düzenlemeler yapılmalıdır. Uygun şartlar taşımayan işyerlerine, kesinlikle öğrenci gönderilmemelidir. İşyerine gönderilecek öğrenciler, titizlikle seçilmelidir. İşyerinde, görevli usta öğrencilerin yetiştirilmesi konusunda, ciddi bir eğitim programı uygulanmalı ve bu program sıkça kontrol edilmeli, sürekli de değişen şartlara, göre daha da geliştirilmelidir.
Endüstri- okul işbirliği, okulların ve işverenlerin isteğine bırakılmamalı, mutlaka gerekli yasal düzenlemeler ve sistemin ülke düzeyinde değerlendirilmesini sağlayacak araştırma çalışmaları, her düzeyde yapılmalıdır. Kimse mesleki öğretimin sorunları karşısında "BANA NE " diyemez. Çünkü mesleki eğitim, kalkınmanın temel taşı olup, "MESLEK" bireyin hayatında verdiği en önemli kararlardan biridir. Sadece bir para kazanma ve geçim sağlama yolu da değil, bireyin kendini ifade etme, kendini gerçekleştirme yoludur.
Bugünden itibaren, bir müddet yazılarımıza ara vereceğiz. Tekrar buluşmak dileğiyle...