MUTLULUK ÜZERİNE

Jerry, çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi. Her zaman söyleyecek olumlu bir şey bulurdu. Hatta bazen etraf?ndakileri ç?ld?rt?rd? bile.
Bu adam, bu halde bile nas?l iyimser olabiliyor? Birisi nas?l olduğunu sorsa; "Bomba gibiyim" diye yan?t verirdi hep..
"Bomba gibiyim." Jerry bir doğal motivasyoncuydu...
Yan?nda çal?şanlardan biri, o gün, kötü bir günündeyse, Jerry yan?na koşar, duruma nas?l olumlu bak?lacağ?n? anlat?rd?.Bu tarz? fena halde düşündürüyordu beni... Bir gün Jerry'ye gittim. Anlayam?yorum dedim.. Nas?l olur da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun... Nas?l başar?yorsun bunu?
Her sabah kalkt?ğ?mda kendi kendime Jerry bugün iki seçimin var: Havan ya iyi olacak, ya kötü.. derim.
Havam?n iyi olmas?n? seçerim. Kötü bir şey olduğunda gene iki seçimim var: Kurban olmak, ya da ders almak.
Ben baş?ma gelen kötü şeylerden ders almay? seçerim.
Birisi bana bir şeyden şikayete geldiğinde, gene iki seçimim var.. Şikayetini kabul etmek ya da ona hayat?n olumlu yanlar?n? göstermek. Ben hayat?n olumlu yanlar?n? seçerim. Yok yahu, diye protesto ettim. Bu kadar kolay yani?
Evet.. Kolay dedi Jerry.. Hayat seçimlerden ibarettir.
Her durumda bir seçim vard?r. Sen her durumda nas?l
davranacağ?n? seçersin. Sen insanlar?n senin tavr?ndan nas?l etkileneceklerini seçersin. Sen havan?n, tavr?n?n
iyi ya da kötü olmas?n? seçersin...
Yani sen, hayat?n? nas?l yaşayacağ?n? seçersin!..
Jerry'nin sözleri beni oldukça etkiledi. Onu, uzun y?llar
görmedim. Ama, hayat?mdaki talihsiz olaylara dövünmek yerine, seçim yapmay? tercih ettiğimde hep onu hat?rlad?m.
Y?llar sonra, Jerry'nin baş?na çok tats?z bir şey geldi. Soygun için gelen h?rs?zlar, paniğe kap?l?p, Jerry'yi delik deşik etmişler...Ameliyat? 18 saat sürmüş, haftalarca yoğun bak?mda kalm?ş. Taburcu edildiğinde, kurşunlar?n baz?lar? hala vücudundaym?ş.
Ben onu, olaydan alt? ay sonra gördüm.
Nas?ls?n? diye sorduğumda, Bomba gibiyim dedi
Bomba gibi. Olay s?ras?nda neler hissettin Jerry dedim.
Yerde yatarken, iki seçimim var diye düşündüm..
Ya yaşamay? seçecektim, ya ölümü.. Ben yaşamay? seçtim. Korkmad?n m?, şuurunu kaybetmedin mi !..
Ambülansla gelen sağl?k görevlileri harika insanlard?.
Bana hep İyileşeceksin merak etme dediler.
Ama acil servisin koridorlar?nda sedyemi h?zla
sürerlerken, doktorlar?n ve hemşirelerin yüzündeki
ifadeyi görünce ilk defa korktum.Bu gözler
bana; Bana adam ölmüş diyordu. Bir şeyler yapmazsam, biraz sonra ölü bir adam olacakt?m gerçekten..
Ne yapt?n? diye merakla sordum..
Kocaman bir hemşire yan?ma yaklaşt? ve bağ?rarak
herhangi bir şeye alerjim olup olmad?ğ?n? sordu..
Evet diye yan?t verdim.. Var.. Doktorlar ve hemşireler
merakla sustular.. Derin bir nefes alarak kendimi toparlad?m ve bağ?rd?m: Benim kurşunlara alerjim var !..
Doktorlar ve hemşireler gülmeye başlad?lar. Tekrar bağ?rd?m..Ben yaşamay? seçtim. Beni bir canl? gibi ameliyat edin. Otopsi yapar gibi değil..
Jerry, sadece doktorlar?n büyük ustal?klar? sayesinde değil, kendi olumlu tavr?n?n büyük katk?s? ile yaşad?. Yaşamas? bana yeni ders oldu.
Hergün, hayat?m?z? dolu dolu yaşamay? seçme şans?m?z
ve hakk?m?z olduğunu ondan öğrendim..
Ve her şeyin kendi seçimimize bağl? olduğunu..

Bu yaz?y? okudunuz. Şimdi iki seçiminiz var:
1. Unutup gitmek.
2. Kesip saklamak,
fotokopisini ç?kar?p, dostlar?n?za dağ?tmak..