SENDİKACILIĞIN GİTTİĞİ YER

Sendikalar, örgütlü toplumun en büyük kuruluşları...
Sürekli iktidarlara karşıdırlar.
Sendikacılığın amacıdır belki, iktidar karşıtlığı.
Hak arama hükümete tepkiden geçiyordur sürekli.
En azından Türkiye'de yıllardır böyledir bu iş...
İşçisi de, memuru da karşıdır iktidara.

Daha yeni yeni şahit olduk iktidar sendika-ilişkilerine.
Asgari ücret, yoksulluk sınırın oldukça altındayken,
İnsanlar açken, açıktayken, geçinemiyorsan,
Her gün bu yüzden cinayetler işleniyorken, ocaklar sönüyorken;
Sözleşme masasında, iktidara minnet duyanları izlemeye başladık.
İktidara yakın sendikalar oluştuğunu gözledik.
Sırf terfi alabilmek için o sendikaya üye olmak gerektiğini gördük.
Sendikacılık nereye gidiyor diye sormaya başladık.

Memur Sen dün 'parti kapatılamaz" demiş.
Çok üzüldüklerini söylemişler.
Üzülmemeleri elde değil.
AKP ile üye sayılarındaki artışı biliyoruz.
Atanan okul müdürlerinin yüzde 90'ının Memur Sen'den olduğunu biliyoruz.
Farkındalıktan ziyade alenen bir şeylerin olduğunu hissediyoruz.
O yüzden yadırgamadık açıklamalarını...
Ayrıca;
Eleştirmiyoruz kendilerini, eleştiremeyiz.
Bizim yadırgadığımız sendikacılığın gittiği yerdir.
Gerisi zaten teferruattır.
Bugün iktidarla varsınızdır, yarın iktidar gidince yoksunuzdur.

Sendikacılıkta bir gün siyasetin aleti olursa,
Sendikalar siyasetin 'arka bahçesi' konumuna gelirse,
Daha doğrusu getirilirse,
Örgütlü toplum olmaktan bahsedilemez.
Hele hele demokrasiden hiç bahsedilemez.
Parti kapatma konusu demokrasiye uymaz diyen sendikacılarda,
Hiç konuşamaz...
Bizim derdimiz bu!