Sokakta yaşayan canlar var.
Onları ‘’can dostlar’’ olarak görenler oldukça fazla…
Yaşamlarını sürdürmelerine yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Buna karşılık sokaktaki canları ‘’büyük sorun’’ olarak görenler de var.
Azınlıkta kalsalar bile son yıllarda daha etkili olmaya başladılar.
Onların etkisiyle bir yasa çıkartıldı.
‘’Can dostlar’’ açısından kabul edilebilir bir yanı yok.
Her şeyden önce ‘’sokaktaki canları’’ öldürmeyi ‘’suç olmaktan çıkartan’’ yanları var.
O yasayla birlikte ‘’hayvan katliamları’’ da yaşandı ne yazı ki…
Yasanın iptali için umut Anayasa Mahkemesi’nde idi.
Ne yazık ki, umutlar boşa çıktı.
Anayasa Mahkemesi yasayı onayladı.
Merkezi yönetim tarafından ‘’yasanın uygulanması’’ isteniyor.
İstenirken tüm sorumluluk da yerel yönetimlere yıkılıyor.
Yerel yönetimlere ‘’yasayı uygulayın’’ baskısı yapılıyor.
Eskişehir’deki belediye başkanlarının yasayı istenildiği gibi uygulama düşünceleri yok.
Elbette ki, sokak hayvanlarına karşı kayıtsız değiller.
Soruna, insani ve vicdani bir çözüm bulmak istiyorlar.
Veteriner Hekimleri Odası ile birlikte yürütülen çalışmalar da var.
Ancak, belediyelerin tek başlarına sorunun üstesinden gelmeleri olanaksız…
Her şeyden önce bütçeleri yeterli değil…
‘’Devlet desteği’’ daha açık bir anlatımla da merkezi iktidarın destek vermesi şart.
Ne var ki, belediyelere yükümlü kılan merkezi iktidarın üzerine düşeni yapma gibi bir niyeti yok.
Büyükşehir Belediye Meclisi’nde konu gündeme getirildi.
AK Partili bir meclis üyesinin sorusu üzerine Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt, sorunu ve karşılaştıkları sıkıntıları dile getirdi.
“Odunpazarı Belediyesi'nin barınağının ruhsatı iptal edilmiştir. Dava açmak suretiyle geri almış ve barınağın hukuki statüsünü düzenlemeye çalışıyoruz. Barınağımızın kapasitesi 300’dür şu anda barınakta 700 köpek var.
Yönetmelik köpek başına en az 10 metrekarelik bir alan istiyor. Bizim barınağımızın bu işi kaldırabilmesi mümkün değil. Nüfusumuzun yüzde onu kadar köpek olacağını varsayıyor yönetmelik. Odunpazarı’nda 45 bin sokak hayvanı var. 45 bin hayvana 450 bin metrekarelik bir alan lazım. Odunpazarı Belediyesi olarak ısrarla istememize rağmen bizim mevcut barınağın bitişiğindeki 20 bin metrekarelik yeri alamadık.
Gerek Tarım İl Müdürlüğü gerek Çevre Şehircilik Müdürlüğü, ‘mera vasfı kaybolmadı’ diye asla mera olmayan, mera olarak kullanılmayan bu alanın bize verilmesini iki yıldır engelliyor. Dolayısıyla bizim bu aşamada barınağımıza köpek kabul etme şansımız yok.
Bu yasayı yönetmeliği uygulamak zorunda olan veterinerler de diyor ki biz ancak bu kadar kısırlaştırırız. Sayı belli. Bir günde 10- 20 tane kısırlaştırmayla ilgili maliyet Odunpazarı Belediyesi’ne en düşük 3 bin TL, bakanlığın bize ödediği para 150 TL. Bu ekonomik sorunu çözmeden sokak hayvanlarının sorununu çözemeyiz.
Bize barınak için yer verilmelidir. Barınak için yardım edilmelidir. Barınak için verilecek hayvan sayısına göre kısırlaştırma bedeli ödenmelidir. Devlet bu sorumluluğunu üstlenmelidir. Ondan sonra da bu işler belki düzelir. Şimdi hesap soruyorsanız o zaman bedelini ödeyeceksiniz. Arsa istiyoruz vermiyorsunuz. Para istiyoruz vermiyorsunuz. Gelin beraber kısırlaştıralım diyoruz yapmıyorsunuz.
Bu sorunu çözeceksek hep birlikte çözelim. Birinci sorumluluk devletindir. İkinci sorumluluk genel yönetimlerindir.’’
Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt’un söyledikleri böyle…
Oldukça dikkat çekici…
Belediye arsa istiyor… Uygun bir arsa olduğu halde verilmiyor, kamu kurumu yöneticileri tarafından engelleniyor.
Belediye para istiyor… Bu istek de duymazdan geliniyor.
Belediye kısırlaştırma konusunda destek istiyor… Bu konuda İl Tarım Müdürlüğü’nün destek verme olanakları olduğu halde destek vermiyor.
Uzun sözün kısası merkezi iktidar, en küçük bir sorumluluk üstlenmeden belediyelere ‘’bu sorunu çözün’’ diyor.
Demesine diyor da onun demesiyle olmuyor.
Belediyeler tek başlarına bu sorunun üstesinden gelemezler.
Merkezi iktidar bunu bilmiyor mu?
Elbette ki biliyor.
Ancak amaç sorunun çözülmesi değil gibi… Sorunu çözülmesi değil de belediyelerin zor durumda kalması isteniyor sanki…