Tarihi binanın yanıp kül olmasına hiç şaşırmadık ki...

Odunpazarı'nda bulunan tarihi bir bina yanıp kül olunca, doğrusu hiç şaşırmadık.
Binayı, çocukların çıkarttığı yangın sonucu kaybettiğimizi öğrendiğimizde de doğrusu pek şaşırmadık.
O yüzden çok da önemsemedik bu tarihi binanın yanıp kül olmasını.
Dahası...
Söz konusu binanın, tarihi değeri olduğu için Bakanlık tarafından restore edilmek üzere kamulaştırıldığını biliyorduk ki, bu aslında söz konusu binanın sonu demekti.
Bildiğimiz bir başka şey de, bu şehirde tarihe de sanata da hiç mi hiç değer verilmemesiydi
Heykellerin üzerinin boyandığı, Tiyatro ve Senfoni gibi sanatsal etkinliklerle alay edildiği bir şehirde, tarihi binanın korunacağını zaten düşünmüyorduk.
Düşüncemizde de ne kadar haklı olduğumuz ortaya çıkmış oldu.
Eskişehir için ne kadar "Eğitim Kenti", "Modern Kent" denirse densin...
Bu şehirde, eğitimden nasibini almamış, Modern olabilmeyi beynine yerleştirememiş ve sanatı kaldırım ile kıyaslayabilen binlerce insan yaşıyor.
Ne yazık ki, bizler de bu tarif ettiğimiz insanlarla aynı havayı soluyoruz.
Hala sokaklara tükürülen bir şehir burası.
Dünyanın her yerinde araçların durmasını sağlayan kırmızı ışığın, hiçbir anlam taşımadığı ve uyulmadığı bir kent Eskişehir.
Heykellerin kırıldığı, duvarların yazılarla donatıldığı, araçlardan çöplerin dışarıya rahatlıkla atılabildiği bir şehir.
O yüzden...
Yanıp kül olan Tarihi Odunpazarı evinin akıbetine pek şaşırmadık...
Bizim gibi pek çok kişi de şaşırmamış olmalı ki, hiç kimseden bununla ilgili bir tepki de almadık.
Üzülenin de olduğunu hiç zannetmiyoruz.
Ne bekliyorduk ki?
Sanki o bina aslına uygun olarak restore edilip, tarih mi yaşatılacaktı?
Hem de böyle bir şehirde...
Güldürmeyin insanı...