Ulaşımın merkezinde ulaşımsız kaldık

Şehri yönetenler her ağızlarını açıtlarında;
-"Eskişehir Ulaşımın merkezinde olan bir kenttir" der.
Aslında yalan da söylemezler hani.
Gerçekten de...
Türkiye haritasına baktığınızda, bunu zaten anlarsınız...
Eskişehir, ulaşımın göbeğinde olan bir kenttir.
Peki; Ulaşım dediğinizde aklınıza ne geliyor?
Eskişehir kıyı şeridinde bir kent olmadığı için, Deniz ulaşımı da haliyle olmayan bir kent.
Geriye kalıyor Demiryolu, Havayolu ve Karayolu ulaşımı değil mi?
İşte Eskişehir'in en çok kullandığı yön olan İstanbul yönüne Demiryolu ulaşımı yok.
Yaklaşık 2 yıl da olmayacak.
Eskişehir'in, İstanbul dahil Türkiye'nin hiçbir yerine Hava ulaşımı da yok.
Zira...
Mevcut Havaalanı olmasına ve bu söz konusu Havaalanı Uluslar arası standartlara çıkarılmasına rağmen, Eskişehir'den uçak seferleri bulunmuyor.
Şimdi kala kala kaldık karayoluna.
Dolayısıyla...
Eskişehir şu anda, karayoluna mahkum bir ulaşım merkezi.
Ne diyelim?
İyi ki, Unakıtan'ın bakanlığı döneminde ve onun talimatıyla Eskişehir-İstanbul yolu yapılmış.
Aksi takdirde, önceden olduğu gibi İstanbul'a 6-7 saatte ulaşabilecektik.
İşte o zaman Eskişehir'de, hiçbir Ulaşımı olmayan ulaşım merkezi olarak kalacaktı.
.........
Halbuki ne güzel de anlaşmışlardı

Üç Belediye İnşaatların çatı katlarında imar plan değişikliği için anlaştı.
Aslında üç Belediyenin bu şekilde anlaşmaları çok da sık görülen bir olay değildi.
Buna rağmen çatıların bağımsız bölüm olarak imara açılabileceğine dair yönetmelik değişikliği, üç Belediye başkanının el sıkıştığı bir konu oldu.
Sadece Başkanlar da değil.
Meclisler de bu imar yönetmelik değişikliğini oy birliği ile kabul etti.
Ancak.
Üç Belediye Başkanının el sıkıştığı konu mesleki Odalar tarafından kabul görmedi.
Bu imar değişikliğinin Eskişehir için olumsuz sonuçlar doğuracağını söyleyen odalar. Konuyu mahkemeye taşıdılar.
Böylece...
Üç belediyenin ilk kez üzerinde anlaştığı mesele de mahkemelik olmuş oldu.
.......
YÖNETİM NE ZAMAN ÇÖKER?
Osmanlı'nın muhteşem zamanlarıdır. Kanunî Sultan Süleyman devletin akıbetini düşünür; günün birinde Osmanoğulları da inişe geçer, çökmeye yüz tutar mı diye. Bu gibi soruları çoğu zaman süt kardeşi meşhur alim Yahya Efendi'ye sorduğundan bunu da sormaya niyet eder. Güzel bir hatla yazdığı mektubu Yahya Efendi'ye gönderir.
Mektupta "Sen ilahi sırlara vakıfsın. Bizi de aydınlat. Bir devlet hangi halde çöker? Osmanoğullarının akıbeti nasıl olur? Bir gün izmihlale uğrar mı?
Mektubu okuyan Yahya Efendi'nin cevabı çok kısa ve şaşırtıcıdır; "Neme lazım be Sultanım!"
Topkapı Sarayı'nda bu cevabı hayretle okuyan Sultan Süleyman buna herhangi bir mana veremez. "Acaba bu cevapta bizim bilmediğimiz bir mana mı vardır?" diye düşünür. Nihayet kalkar Yahya Efendi'nin Beşiktaş'taki dergahına gelir ve der ki:
- Ne olur mektubuma cevap ver. Bizi geçiştirme, sorumu ciddiye al.
Yahya Efendi şöyle bir bakar:
- Sultanım sizin sorunuzu ciddiye almamak kabil mi? Ben sorunuz üzerinde iyice düşündüm ve kanaatimi size açıkça arz ettim.

- İyi ama ben bu cevaptan birşey anlamadım. Sadece "Neme lazım be sultanım" demişsiniz. Sanki beni böyle işlere karıştırma der gibi.
Yahya Efendi bu cevaptan sonra şu müthiş açıklamasını yapar:

- Sultanım! Bir devlette zulüm yayılırsa, haksızlık şayi olsa, işitenlerde 'neme lazım' deyip uzaklaşsalar, sonra koyunları kurtlar değil çobanlar yese, bilenler de bunu söylemeyip sussa, fakirlerin, yoksulların, muhtaçların, kimsesizlerin feryadı göklere çıksa da bunu da taşlardan başka kimse işitmese, işte o zaman devletin sonu görünür. Böyle durumlardan sonra devletin hazinesi boşalır, halkın itimat ve hürmeti sarsılır. Asayişe itaat hissi gider, halka hürmet duygusu yok olur. Çöküş ve izmihlal de böylece mukadder hale gelir...
Bunları dinlerken ağlayan koca sultan, söyleneni başını sallayarak tasdik eder. Sonra da Allah'a kendisini ikaz eden bir alim olduğu için şükreder. Bu türlü ikazlardan geri kalmaması için tembih ettikten sonra oradan ayrılır.