Nasrettin Hoca bir gün kırlarda gezerken eşeğini kaybetmiş. Kaybettiği eşeğini ararken yüzünde bir tebessüm varmış.
Nasrettin Hocayı mutlu gören arkadaşları sormuş:
-Hocam, eşeğini kaybetmiş gibi görünmüyorsun. İnsan kaybolan eşeğini ararken de güler mi?
-Güler tabi, demiş Hoca. Mutluyum da ondan. Ya üstünde ben de olsaydım!...