Bir zamanlar uzaklarda bir ülkede çok yakışıklı bir prens yaşarmış. Ancak prens daha küçükken ülkedeki kötü kalpli cadının lanetine uğramış ve üzerindeki bu lanet yüzünden her yıl sadece 1 kelime konuşabiliyormuş.
Mesela prens 2 kelime söyleyeceği zaman bir yıl boyunca susuyor, böylece ertesi yıl 2 kelime söyleme hakkı oluyormuş. Bir gün bu yakışıklı ama talihsiz prens dere kenarında otururken, bakmış ki karşıda küçük bir kulübe, kulübenin bahçesinde muhteşem bir kız... Saçları altından daha sarı, gözleri gökyüzünden daha mavi, dudakları kirazdan daha kırmızıymış.
Prens bu güzelliği görünce aklı başından gitmiş, o anda vurulmuş. 2 yıl boyunca konuşmamaya karar vermiş, 2 yıl sonunda kıza “çok güzelsiniz” diyebilmek için.
Ama 2 yılın dolduğu gün prensin içindeki ateş daha da büyümüş ve kıza “size aşık oldum” demek için yanıp tutuşur olmuş. Böylece
“çok+güzelsiniz+size+aşık+oldum” diyebilmek için, geçen 2 yılın ardından 3 yıl daha konuşmamayı göze almış. 5 yılın sonunda prens konuşmak için hazır olduğu sırada, birden bu muhteşem güzel ve zarif kızla evlenmeyi, onu sarayının prensesi yapmayı ne kadar istediğini farketmiş.
Böylece “çok+güzelsiniz+size+aşık+oldum+benimle+evlenir misiniz?” diyebilmek için 5 yılın ardından 2 yıl daha sabretmeye karar vermiş.
Prens bu platonik duygularla 7 koskoca yılı tamamladığı gün, artık dünyanın en heyecanlı ve en mutlu erkeği olarak kızın yaşadığı kulübeye koşmuş. Kız yine kulübenin bahçesinde oturmuş, kitap okuyormuş.
Prens elindeki kırmızı gülü kıza uzatmış ve “çok güzelsiniz size aşık oldum. Benimle evlenir misiniz?”
Kız başını kaldırıp prense bakmış. Kulaklarını örten altın sarısı saçlarını geriye atmış ve prense şöyle demiş:
“Pardon!