Yaşananlara iyi yönünden bakmak, mutlu olmaya sebebiyet verir

Her sabah saat 08:00'da kalkan 92 yaşındaki ince yapılı, dengeli beslenen, en iyi arkadaşımın kayınvalidesi üstünü değiştirip, mükemmel bir şekilde makyajını ve saçlarını yaptı. Gözleri neredeyse körlük derecesine yakın olacak kadar az görüyordu. 70 senelik eşini kaybettiği için bakım evine taşınması gerekiyordu.
Maurinue Jones benim tanışmaktan zevk aldığım en sevecen, kibar, dürüst bir bayandı. Onun bilgelik seviyesine gelmek konusunda başarılı olmayı hiç düşünmesem de, geniş deneyimlerinden yararlanmak için dua ediyordum.
Bakım evinin lobisinde sabırlıca saatlerce beklerden, odasının hazır olduğu söylenince gülümsedi. Asansöre yönelirken, bende ona odasının nasıl bir yer olduğunu tarif etmeye başladım. Hatta penceresindeki ipli perdesini tarif ettim. 92 yaşındaki bayan, 8 yaşındaki bir çocuğun ilk defa bir köpek yavrusunu hediye olarak almış gibi heyecanla: "Çok sevdim..." dedi.
"Bayan Jones, daha odayı görmediniz ki...Biraz bekleyin."
"Bunun bu konuyla alakası yok." diye cevap verdi.
"Mutluluk, senin önceden verdiğin bir karardır. Odadan hoşlanıp, hoşlanmayacağın; mobilyaların odada nasıl düzenlendiğine bağlı değildir. Bu benim kafamı nasıl düzenlediğimize bağlıdır. Ben zaten seveceğime karar verdim. Bu benim her sabah kalktığımda verdiğim bir karardır. Benim bir seçme şansım var; ya her sabah uyandığımda vücudumda iyi çalışmayan organlarımı düşünürüm ya da vücudumda işe yarayan kısımlarım için şükranlık duyarım. Her gün bir hediye. Ben gözlerimi açtığımda yeni güne ve mutlu hatıralarıma dua ederim. İhtiyarlık bir banka hesabı gibi...Yatırdığın günlerden çekebilirsin."