Girişim, genelde bir pazar ihtiyacını giderme amacı taşıyan yenilikçi bir ürün, süreç veya servis sunan, genel olarak yeni kurulmuş ve hızlı büyüme gösteren bir yapıdır. Bir girişim genellikle hızlı şekilde ölçeklenebilir bir iş modeli ortaya çıkarmak için kurulan küçük bir işletme, ortaklık, organizasyon veya kuruluştur. Girişimcilik, ekonomik değerin ortaya çıkarılması veya elde edilmesidir. Girişimcilik, genellikle bir iş kurarken normalde karşılaşılanın ötesinde risk içeren ve sadece ekonomik olanlardan başka değerleri de içerebilen bir değişim olarak tanımlanmalıdır.
Teknik anlamda yenilik, yeni yaratıcı fikirlerin veya buluşların ticaret, endüstri ve hizmet gibi ekonomik alanlara uygun hale getirilip uygulanmasıdır. Yenilikçilik, tasarımda, üründe, hizmette, pazarlamada, satışta, satış sonrası destekte, tekrar tasarlamada ve üründe sürdürülebilir bir başarı öyküsüdür.
Girişimciliği belirleyen bazı ortak özelliklerin başında risk alabilme cesareti gelir. Girişimciliğin bir ekonomik gelenek ve yetenek olduğu yerlerde risk alabilme becerisinin de yüksek olduğunu gözleriz.
Girişimciliğin bir diğer ayağı, kişi ve kuruluşların içselleştirmiş olması gereken özgüvendir. Bu konuda genel olarak bir ortak sorunumuz var. Ne yazık ki; ne ailede, ne okulda ne de sosyal yaşamda bu yönlü teşvik edilmiyoruz. Özgüven geliştirmemizi sağlayabilecek mekanizmalar yeterince yaygın ve fonksiyonel değil. Sık sık gündeme gelen ekonomik ve sosyal krizlerle problem çözme performansımızın düşüklüğü, özgüven unsurunu geliştirmemizde ciddi bir engel olarak duruyor.
Girişimcilikte olması beklenen bir diğer unsur, yaratıcılık niteliğidir. Bir bölgenin yaratıcı fikirlerle donanmış girişimcilik projelerine sahip olması için öncelikle o bölgenin yerel envanterinin ve fırsatlarının iyi bilinmesi gerekir. Bu potansiyelin bilgisi üzerine yaratıcı iş fikirleri geliştirilebilir. Bu envanterin oluşturulması görevi, başta devletin yerel birimleri olmak üzere meslek odalarına ve üniversitelere düşer.
Bölgesel ve yerel kalkınmada ana unsurlardan biri, yerel iş fikirlerinin üretilmesidir. İş fikri, ulusal ve uluslararası deneyimden de edinilebilir, fakat yerel özellikler içerdiği zaman bir farklılık yaratma özelliği çok daha yüksektir.
Yüksek nitelik insan kaynakları sorununun girişimcilik bağlamında kendisini ifade ettiği noktalardan bir diğeri, liderlik konusudur. Girişimcilik, belli oranda kişinin kendi taşıdığı bir özellik olarak ortaya çıkıyor. Ama yaşanan kültür ortamı ile çok yakından ilgisi var. Bir girişimcilik kültürünün oluştuğu toplumlarda bu özellik, yazılı veya sözel olarak kuşaklar arasında taşınıyor. Girişimciliği ile öne çıkmış bazı il ve ilçelerin arka planında bu mantık olsa gerek.
Girişimcilik özelliğini içeren bir yaşam kültürü oluşturulabilir mi? Eğer uygun özendirme ve yönlendirme koşulları hazırlanırsa, yeterli koşulları bulunan bir toplum içinde girişimcilik yeteneğini geliştirilebilir. Bu amaca yönelik olarak öncelikle kişilerin hangi özelliklerinin geliştirilmesi ve nasıl bir kurumsal kültür ortamı oluşturulması gereği bilinmelidir.
Girişimcilerde bulunması gereken özellikleri; teknik beceriler, yönetim becerileri ve kişisel girişim becerileri olmak üzere üç ayrı grupta toplayabiliriz. Teknik becerilerin mutlaka iletişim konusunu içermesi gerekir. İletişim konusunda içe kapalı bir kişi veya kuruluşun başarılı olma ihtimali düşüktür. Teknik beceriler arasında örgütleme, liderlik ile izleme ve raporlama özelliklerini de saymak gerekir. Özetle; girişimcilik ikliminin oluşmasında kişilerin bu yönlerinin geliştirilmesine özen göstermek gerekir.
Günümüzde yenilikçi özelliğe sahip kişilerin, daha başarılı girişim örnekleri oluşturduğu iyi bilinmektedir. Sıklıkla söylendiği gibi sağlam bir vizyona sahip olmanın da önemini iyi kavramak gerekir. Yukarıda kısaca özetlediğim bu iklimin yaratılmasında ise bir toplumun birlikte organize olması gerekir. İstihdam ve yoksulluk gibi önemli sorunların çözümü, girişimciliğin artırılmasından geçer.