Yoksa kabahat bizde mi?

1991 seçimleri sonrası. Türk-iş kongresi yapılıyor. Kürsüye Başbakan Demirel'i davet ediyorlar.
Demirel daha kürsüye çıkmadan protestolar başlıyor salonda.
Meğer, Demirel seçim öncesi çok vaatte bulunmuş. Bu arada işçiler için de önemli vaatleri varmış.
Kürsüye çıkınca da devam ediyor protestolar.
Salonda ki işçiler "Seçimden önce şu vaadi vermiştin niye yapmadın?" diye bağırıyorlar.
Demirel yumuşak üslubuyla bir cümle söylemeye kalkıyor, ama laf atmalar nedeniyle kesiliyor sözleri.
Birkaç denemeden sonra Demirel bakıyor ki konuşamayacak; "Tamam" diyor.
-"Ben seçimden önce bazı sözler verdim. Benim kabahatim, yapamadıklarım var" diyor önce.
Ardından da;
-"Fakat sizin hiç mi kabahatiniz yok?" deyince, salonda bulunan herkes şaşırıyor.
Şaşkın salonun bakışları altında Demirel son sözü söyleyip;
-"Bunların yapılacak şeyler olmadığını seçimden önce neden bana söylemediniz?" deyince, müthiş bir kahkaha kaplıyor salonu.
Protestolar kesiliyor ve konuşma sonrası alkışlar arazsında iniyor Demirel kürsüden.
Lafı getireceğimiz yerin Eskişehir olduğunu anladınız herhalde.
Seçim hatta seçimler öncesi birçok vaatler verildi Eskişehir'e.
Gelinen noktada her şey apaçık ortada.
Demiryolunun yeraltına alınması çalışmaları hala tamamlanamadı.
Bu yüzden, Gar binasının nereye yapılacağı da hala bilinmiyor.
Hala, yeni Stadyum ile ilgili somut bir adım yok.
"Yapılacak" denilen Güney çevre yolu ile ilgili hiçbir şey bilmiyoruz.
Üç şeride çıkartılan mevcut çevreyolunun eksiklikleri hala tamamlanmadı.
Kaldırılan uçak seferleri yeniden konulacak denildi, bugüne kadar gerçekleşmedi.
Diyeceğimiz o ki...
Yukarıda Demirel örneğinde olduğu gibi kabahat bizde mi yoksa.
Keşke biz de seçim öncesi bu vaatler verilirken;
-"Bunlar yapılacak şeyler değil" diyerek, uyarıda mı bulunsaydık.
Hiç olmazsa günü geldiğinde birilerinin de bizi suçlamasına meydan vermemiş olurduk.