TÜKENMİŞLİK SENDROMU

 Eskişehirspor’da son haftalarda alınan kötü sonuçlar ve oyun olarak geriye giden futbol takımımın yaşadığı adeta tükenmişlik sendromu…  İkinci yarının ilk 4 haftasında iyi sonuçlar almasına rağmen vücuttan yediği ortaya çıkan ekibin, güç ve enerji kaybı sonrası iç kaynaklardaki tükenme durumunu ne yazık ki son 7 maçta yalnızca 1 alınabilmesine neden oldu. .

Son maçlarda istenilen sonuçların bir türlü alınamaması, yapmak istedikleriyle yapamadıkları arasında sıkışan takım yapısı, stres ile etkin mücadele edememenin bir yansıması olarak tam anlamıyla tükenmişlik sendromunu yaşattı. Duygusal anlamda yıpranma gördük ki, fiziksel gücü de geriye çekti.

Yıprandılar…

Eskişehirspor takımının uzun süredir devam eden yüksek düzeydeki strese karşı verdiği fiziksel, zihinsel ve duygusal mücadeleden ötürü yıprandığı gözleniyor.

Sıkıntılarla her yönden kuşatılmış kulüp yapısı ve dar kadro da yükün orantılı şekilde dağıtılamaması, maçlarda verilmesi gereken tepkileri veremez hale gelen bir oyuncu grubunun ortaya çıkarmasına neden oldu.  

Katlandılar…

Fiziksel, zihinsel ve ruhsal açıdan oldukça yıpranmaya dayalı tükenmişlik, her açıdan takımı kuşattı. Şöyle ki, oyuncu grubu yüklendiğini, zorlandığını fark ettikçe kendi gücünü daha fazla zorlayarak bu durumdan çıkma çabasına girdi. Bu sırada yüksek bir umut ve enerji ile dolu olan oyuncu grubu bu nedenle kendi gerçeğine, kapasitesine ve şartlarına uymayan boyutlarda mücadele verdi. Hatta bu evrede her türlü olumsuzluğa katlandı.

Yoruldular

Ancak bu süreç giderek yorucu olmaya başladı. Ligde bir iki maç sallantıya girmek ve dış etkenler zamanla istek ile umudun azalmasına neden oldu. Oyuncu grubu çabanın beklentileri karşılamadığını fark edince, karşılaştığı güçlüklerden duygusal olarak çöküş içine girdi.

Ve sonuç olarak Kırmızı Şimşekler kötü sona doğru ilerleyişini her geçen hafta hızlandırdı. Adana Demirspor maçında ki çaresizlik sahada olduğu kadar, protokolde başkan Mustafa Akgören’in yüzüne ve tavırlarına yansıdı.