ÜRETİYORUZ AMA KATMA DEĞER KATAMIYORUZ

Eskişehirspor alt yapısı son dönemde azımsanmayacak kadar oyuncu çıkarttı. Zorunluluk dahilinde A takıma yükselen genç futbolcu sayı artsa da asıl bakıldığında milli takımlara kazandırılan oyuncularında hiçte az olmaması göz ardı edilmemeli…

Fakat ‘Milli takımlara giden oyuncular bugüne kadar tam anlamıyla değer gördü mü?’ İşte bu sorunun yanıtı tartışılır. Ya da farklı pencereden bakacak olursak, Eskişehirspor son 10 yılda yetiştirdiği isimler arasında Alper Potuk dışında biraz da Metehan’ı da sayarsak tam ederi karlığı para kazandığı bir oyuncu oldu mu?

üretmekle ilgili bir sıkıntımızın olmadığı kesin. Bu zamana kadar Alt Yapı Derneği temel eğitimi verdi, Akademi Liglerinde ise bu oyuncular antrenörlerimiz tarafından geliştirilerek A takıma ve milli takımlara kazandırıldı. Bu zaten tabloda görülüyor. 

Bu kulübün asıl sorunu günü kurtaran hamleler dışında gelecek adına bir planlama ve stratejiye dayalı yönetilmemesidir. Buna en yakın örnek Dorukhan Toköz ile Hasan Hüseyin Acar’ın yok yere elden kaçırılmasını gösterebiliriz mesela… Hiç olmazsa bundan sonra elimizde ki cevherlerin kıymetini bilelim. Ve kulübe transferde girdi sağlayalım… Kurtuluş reçetesinde en sağlıklı kazanç bu çocuklardan gelecek para çünkü…

Doğru zamanda şansı yakalamak

Eskişehir’de yıllardır çok yetenekli jenerasyonların yok yere heba edildiğini yıllarca buradan siz okuyucularımıza aktardık. Yeri geldi A takıma çıkan oyunculardan daha yeteneklilerin doğru zamanda şans bulamamasından ötürü kaybolup gittiğine şahit olduk. Bunun yanında bazı oyuncuların ise çok çalışarak kendi saf yeteneklerini daha da geliştirdiğini ve hayal edemeyecekleri noktalara geldiklerini de hep beraber gördük. Futbolun doğasında yetenek kadar nasibin ve şansın da ne kadar önemli olduğunu hissettik. Olay çalışmak ve doğru zamanda gelen fırsatı kaçırmamakla alakalı birazda…

Yanlış yönetim şekilleri

Bu satırlarda alt yapıdan yetişen ve o dönemlerde milli takımlarda kendine yer bulan oyuncuların hikayesinden bahsetmeyeceğiz. Zaten birçoğunu siz bizler kadar iyi biliyorsunuz. Ama bu satırlarda kaybolan yeteneklerin yanında Milli takımlara kadar uzanmış oyuncuların yeterli değeri görememesinin kulübün geldiği son noktayı özetlediğini de es geçemeyeceğiz… Nedeni ise alt yaş gruplarında Milli takım seviyesine gelen oyuncuların A takım düzeyine geldiğinde kaybolmasının açıklaması kulüplerin yanlış yönetim şekilleriyle de alakalıdır. 

Bölünme değil daha da güçlü birleşme şart

Eskişehir’de belli kesim taraftarlar ve antrenör camiası tarafından zaman zaman ağır eleştiriler alan, şuanda her ne kadar sorun yok dense de Eskişehirspor ile bir kopukluğun ya da fikir ayrılığının hasıl olduğu hissedilen Alt Yapı Derneği yıllarca görevini en iyi şekilde yapmış görünüyor. Nedenine gelecek olursak; son dönemde A takıma kazandırılan oyuncular dahil hepsi Kanlıkavak’ta ki derneğin havasını kokladı. O beğenilmeyen halı sahada temel teknik ve bilgileri öğrendi. İmkanlar dahilinde en iyi şekilde yetiştirildi. Tabi ki şartlar değişti ve imkanlar çoğaltılmalı. üretmek kopmaktan değil birleşmekten geçiyor. Hem de yelpazeyi daha geniş tutarak ilimizde ki tüm kulüpleri içine alıp, büyük bir aile olarak…

Meselenin özünü kavramak

Eskişehirspor adına tek çıkış yolu bu değil! Biliyoruz. Ama gelecek adına adımlar için geç bile kalındı. Bu iş sabır işi. Ama zamanda çabuk geçiyor. Ve o acımasız zaman her geçen gün bu kulübü de yutuyor.

Eskişehirspor’un iyi seviyeye gelmesini ve daha kaliteli oyuncu çıkmasını istiyorsak önce şehrimiz futbolunun kalitesini yükselteceğiz. Bunu yapacak en büyük güç Eskişehirspor’dan da başkası değil. Her defasından geçmişten örnekler verenlerin geçmişte ilimiz futbolunun kalitesini es geçmesi kadar tezat bir durum yok zaten. Eskişehirspor’un kuruluş hikayesine bakanlar meselenin özünü daha iyi kavrarlar… 

Futbol aklıyla sistemi kurmak

Sadece üretmek de değil. Süreklilik şart. Hem de Anadolu efsanesinin adına yakışır bir futbol aklıyla sistemi oluşturarak. Şu kısıtlı şartlarda milli takımlara gidenlere, Fenerbahçe ve Beşiktaş’a kadar uzananlara bakınca bu şehirde çok daha iyilerinin çıkacağını bilenlerdeniz. Ne zaman ki A takıma ve milli takıma kazandırdıklarımızla gurur duyduğumuz kadar kaybettiklerimize yanarız… İşte o zaman Eskişehirspor’u çok farklı yerlere taşırız. 

Kaybettiklerimiz bir daha kazanmayacaklarımız olsa da bu kulüp için hala geç kalmış sayılmayız. Eskişehirspor günü geldi 3.lige kadar gitti de değerlerinden bir şey kaybetmedi. Suyun yolu bulduğu gibi Eskişehirspor’da kendi doğru yolunu bulur. Biz yeter ki bulanan o suyu arındırmaya bilelim.