Yüce Rabbimiz Kur’an-ı Kerimde buyuruyor ki; O Allah ki (c.c) hanginizin daha güzel amel (iyi davranışlar) yapacağınızı sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır. (Mülk Suresi Ayet 2, sh:561)
Hayat anlamsız bir var oluş olmadığı gibi ölüm de sonu hiçlik olan bir yok oluş değildir. Dünya hayatı ebedi alemin Cennet veya Cehenmenini kazanmak için bir imtihan yeridir.
Cenab-ı Hak (c.c) Hz.Peygamberimize (a.s) Miraç mucizesinde ahirette birçok meydana gelecek olayları göstermiş cennetlik ve cehennemlikleri de göstermiştir. Gördükleri mucizevi olaylarla ümmetini ikaz için....
Hz.Peygamberimiz bir Hadisi Şerifi’nde şöyle buyurur
“Cennetin kapısında durdum baktım. Bir de gördüm ki içeri girenlerin çoğu fakirlerdi. Zenginler ise hesap görmek için alıkonulmuştu.. Cehennemlik olduğu kesinleşenlerinde ateşe atılması emrolunmuştu”
“Cehennemin de kapısında durup baktım. Bir de gördüm ki Cehenneme girenlerin çoğu kadınlardır” (Buhari, Rikak 51, Müslim Zikir 93, Riyazüssalihin, C:2, Sh:275)
çalışan, sabreden, dini görevlerini ifa eden kimseye zararı dokunmayan fakirler kastediliyor. Zenginler varlıkları sebebiyle günaha daha çok meyyaldirler. çalıştırdıkları kişilerin hakkı vergi borcu bunları hakkıyle ödemek çok zordur. Bu itibarla zenginlerin ahirette işi çok zordur.
Bir Hadis-i Şerif: “Ey kadınlar topluluğu! Sadaka veriniz günahlarınıza çok tövbe ediniz. çünkü ben (Miraç gecesinde) cehennemdekilerin çoğunu sizin teşkil ettiğinizi gördüm” buyurmuştu. Kadınlardan biri Biz neden cehennemdekilerin çoğunu teşkil ediyoruz? diye sordu.
Rasülü Ekrem Efendimiz; çünkü siz çok lanet ve beddua ediyor ve kocalarınızın iyiliklerini unutuyorsunuz, diye cevap verdi. (Müslim, Riyaz üs Salihin Cilt:3, Sh:394, 1958 baskısı)
Hz.Peygamberimizin önemli bir Hadisi Şerifi; Efendimiz (a.s) şöyle buyuruyor: Cehennemliklerden kendilerini dünyada henüz görmediğim iki grup vardır. Biri sığır kuyrukları gibi kırbaçlarla insanları döven bir topluluk. Diğeri giyinmiş oldukları halde çıplak görünen ve öteki kadınları kendileri gibi giyinmeye zorlayan ve başları deve hörgücüne benzeyen kadınlardır. İşte bu kadınlar cennete giremeyecekleri gibi çok uzaktan duyulan kokusunu bile alamazlar” (Müslim Cennet 52, Riyaz üs Salihin Cilt7, Sh:98)
Bu Hadis-i Şerif’te günümüzün moda perest kadınları çok dar ve ince elbise giyen kızları, kadınları ikaz edilmektedir. Burada bir nokta çok önemlidir. Tavır ve hareketlerinde giyim kuşamlarında (kendi yaratılış özellikleri dışında) kadınlara benzeyen erkekler, erkeklere benzeyen kadınlara Allah (c.c) lanet etmiştir.
Lanetin manası bu gibi kişileri Cenab-ı Hak rahmetinden mahrum eder demektir.
Cehennem: Rasülü Ekrem (a.s) Efendimizin vahiy meleği cebrail isimli büyük meleğe cehennemi sordu.
Cebrail (a.s) uzun uzun cehennemi anlattı. Hz.Peygamberimiz (a.s) anlatılanlara dayanamayıp bayıldı. Ayıldığında  buyurdu ki;
-Ey Cebrail böyle şiddetli, felaketli yere benim ümmetim girecek mi?
-Evet ümmetinin büyük gühah işleyenleri cehenneme girecektir.
Bunun üzerine Rasüllüllah Efendimiz çok ağladı. Sonra odasına çekildi sadece namaz için dışarı çıkıyor bunun dışında kimseyle görüşmüyordu. Efendimizin dışarı çıkmamasının üçüncü günü Hz.Ebu Bekir (r.a) kapısının önüne gelerek;
- Rasülüllahı görmek mümkün mü? diye seslendi. Fakat içeriden bir cevap gelmeyince ağlayarak oradan ayrıldı. Sonra Hz.ömer (r.a) gelip ayni sözleri söyledi. Ona da cevap gelmeyince o da ağlayarak oradan ayrıldı. Sonra Hz.Selman-ı Farisi geldi. Ona da cevap gelmeyince o da ağlayarak Hz.Ali’nin (r.a) evine gidip durumu anlattı. Hz.Fatıma (Efendimizin kızı) (r.a.h) Hane-i saadete koştu;
- Ey Allah’ın rasülü ben kızın Fatımayım, dedi. Yalvarıyordu. Hz.Rasülüllah o anda secdeye kapanmış ümmeti için ağlıyordu. Hz.Fatıma kapı açılıp içeri girince babasının ağlamaktan yüzünün sarardığını avutlarının çökmüş olduğunu gördü.
-Babacığım! Size böyle ne oldu? diye sordu. Efendimiz (a.s) Ey Fatıma bana Cebrail gelip Cehennemin tabakalarını anlattı. ümmetimin büyük günah işleyenlerin cehenneme atılacağını bildirdi. Beni ağlatan kederleten budur. Hz.Fatıma bunların cehenneme nasıl gireceklerini sordu. Efendimiz (a.s) şöyle anlattı.
-Günahkarlar, cehenneme götürülürken “Ya Muhammed, Ya Muhammed! diye bağırarak giderler. Fakat Cehenneme yaklaşıp cehennem meleklerini görününce bunu unuturlar. Melekler;
-Sizler kimlersiniz? diye sorarlar
-Bizler kendilerine Kur’an inmiş olanlardan ve Ramazanda oruç tutanlardanız derler. Melekler de;
- Kur’an Hz.Muhammed’e inmiştir, derler. Bunun üzerine cehennemlikler Efendimizin ismini hatırlayıp Bizler Muhammed ümmetiyiz, derler. Melekler de: Kur’andaki Allah’a asi olan kimselerin hallerini bildiren Ayeti Kerimelerden haberiniz yok muydu? diye sorarlar. Onlar da; vardı fakat gaflete geldik, şeytana uyduk, derler. Hallerine çok üzülürler. Meleklerden izin isteyip hallerine uzun uzun ağlarlar. Gözyaşları kalmaz, gözlerinden kan akmaya başlar. Sonra Melekler onlara derler ki; Bu ağlamanız boşunadır. Eğer dünyada böyle ağlasaydınız faydası olurdu. Şimdi burada ağlamazdınız. Sonra Meleklere emir gelir; “Atın onları Cehenneme”
Günahkar mü’minler cehennemde ebedi kalmazlar. Allah’ın rahmeti Hz.Peygamberin şefaatiyle sonra cennete kavuşurlar. Günahlarımıza çok ama çok tevbe istiğfar etmeliyiz.
Hoşçakalınız.