BEBKA Eskişehir Yatırım Ofisi’nin “Nitelikli İstihdam ve Kariyer İçin üniversite-Sanayi Buluşması” temalı panelinde dile getirilen, problem alanlarına ilişkin görüşlerden bir diğeri şu şekildedir: “İnovasyon, girişimcilik ve ar-ge konularında öğrencilere öğrenim hayarları boyunca verilen eğitimlerin yeterli olmadığı”… üniversite öğrencileri öğrenimleri süresince kendi dallarına göre ‘teknik ve teknik olmayan’ olarak iki grupta sınıflandırabilecek dersler alıyor.

özellikle mühendislik öğretiminde olmak üzere her iki ders grubu da mesleğe teknik veya teknolojik olarak yaklaşan konulardan oluşuyor. Bir başka deyişle; bu dersler öğrenciye “teknik beceriler (İng. hard skills)” kazandırmayı hedefliyor. Hâlbuki iş yaşamını incelediğimizde işletmede herhangi bir pozisyonda bulunmanın gerekleri teknik becerilerden ibaret değil. Aynı zamanda “kişisel gelişim becerileri (İng. soft skills)” olarak isimlendirilecek farklı türden becerilerin kazandırılmasına da ihtiyaç var. Bunlar var olmadan verimlilik ve etkinlik gibi bir işletme için kaçınılmaz olan kriterlerin gereklerini yerine getirmek mümkün olmaz. Kişisel gelişim becerileri arasında yönetim (yönetişim), iletişim, takım çalışması, insan ilişkileri, liderlik, pazarlama, çalışma şart ve kuralları, zaman yönetimi,kariyer gelişimi, iş görüşmesi, yönetimle ilişkiler, motivasyon ve iş delege etme ve benzerlerini sayabiliriz.

Gene başta mühendislik ve benzeri teknik alan mezunları olmak üzere yukarıda sayılanlar yanında iş-işletme yaşamı açısından vazgeçilmez olan başka bilgi ve beceriler de var. Bunlar arasında kalite yönetimi, yalın yönetim ve üretim, yaratıcı problem çözme gibi konuları sayabiliriz. Yeni teknolojik çağı düşündüğümüzde; öğrencilerin okul hayatları süresince tekno girişimcilik, inovasyon, ar-ge, ür-ge ve tasarım gibi başlıklarla ilgili bilgi ve deneyim kazanmaları iş performanslarını artıracaktır.

üniversitelerin özgün müfredatları veya fiziksel şartları nedeniyle yukarıda sayılan bilim ve disiplin alanlanın tümünde zorunlu ders oluşturmaları mümkün olmayabilir. Bazı dersler öğrenciye seçmeli olarak önerilebilir. Ayrıca her bölümün bu dersleri de açması gerekmez. Fakülte düzeyinde veya daha üst kademede açılacak seçmeli dersler listeye eklenebilir. Diğer yandan her üniversitenin dışarıya yönelik olarak oluşturduğu eğitim merkezi var. öğrencilerin de alabileceği sertifikalı eğitim modüllerinin burada oluşturulması ve öğrenciye sunulması ile sözü edilen konulardaki bazı  darboğazlar aşılabilir.

Hiç kuşkusuz; yukarıda özetlenen taleplerin yerine gelmesi konusunda üniversitelerin de karşı sözleri olacaktır. Kaynak ve fiziksel şartlar konusundaki bu itirazlar haklı da bulunabilir. Bu durumu aşmak için meslek odaları, İşkur, sanayi işletmeleri, kümelenmeler ve iş alanındaki sivil toplum kuruluşları işbirliği içinde gerkçekten hedefe giden, sürdürülebilir projeler yapabilirler. Burada ilk elde önemli olan nokta; sorunu görmek ve çözmek için niyetli olmaktır.

Bir noktayı bir kez daha öne çıkarmak istiyorum. Girişimci veya çalışan olarak teknik elemanın eksik Kabul edilebileceği alan sadece teknik bilgiler değildir. İş-işletme yaşamı teknik bilgiden çok daha büyük bir kapsama sahip alandır. Dolayısıyla kalifiye teknik insan kaynağının oluşumuna bu geniş açıdan bakmak gerekir. Ayrıca bu alandaki eksiklik ve zayıflıkların giderilmesi ekonomiyle, sanayiyle ve eğitimle ilgili tüm kurum ve kuruluşların meselesidir.

Konuya yarınki yazımda devam edeceğim.